Bevrijdingsdag - Hoofdinhoud
65 jaar bevrijd. Een dag om bij stil te staan. Maar minder achter allerlei festiviteiten aanlopen zoals we voorheen wel deden. Ik volg op TV de uitzending van de NOS over de bevrijding. En zie veel getuigenissen van mensen die de oorlog nog hebben meegemaakt, zoals ook mijn ouders. En je hoort de echo van die verhalen vandaag weer terug.
Mijn vader heeft ook ondergedoken gezeten. En als ik dan die beelden zie hoe onderduikers bijvoorbeeld in de Biesbosch hebben weggescholen hebben gezeten, welke risico’s er aan zaten, ja dan hoor je weer de verhalen terug van hoe dat was. Hoewel mijn vader het nog wel een beetje makkelijker had want hij zat op een boerderij. In de bevrijdingstrein vertelt een veteraan net: vrijheid is niet "als ik het maar goed heb, kan de rest wel...". Precies! Hij hoeft de zin niet af te maken, maar slaat de spijker op zijn kop. Teveel wordt er alleen maar naar het eigenbelang gekeken. Maar als je echt in deze wereld om je heen kijkt en ziet welke ellende er is door oorlog en geweld dan kun je toch niet anders dan daar je energie in steken om de helpende hand te bieden.
Zoals de ChristenUnie ook wil doen als het gaat om ontwikkelingssamenwerking. Want mensen in de kou laten staan levert vroeg of laat onlusten op en laat de kans op oorlog alleen maar toenemen. Hoe kortzichtig is het dan om alleen maar te kijken naar je eigen problemen nu in Nederland. Natuurlijk zullen we heel hard moeten bezuinigen om onze financiën weer op orde te krijgen. Natuurlijk zijn we er niet 1-2-3 met het terugdringen van het overheidstekort. Maar laten we ons realiseren dat wij dat in alle vrijheid kunnen oplossen. Daar waar onderen hun nek hebben uitgestoken voor die vrijheid die wij nu genieten kan je toch anderen niet onthouden. Is dat niet te vergelijken? Ik dacht van wel! Want alleen als je als samenleving de vrijheid echt kan genieten kan ook ondernemerschap tot bloei komen, kan onderwijs sterk worden. Als je niet meer in armoe leeft of onderdrukt wordt kunnen de talenten in een bevolking tot ontplooiing komen. Hoogdravend? Welnee: kijk maar naar wat vrijheid in de afgelopen 65 jaar weer in ons land heeft bewerkstelligd!
Ondertussen zit ik te werken aan het debat voor aanstaande vrijdag over de steunverlening aan Griekenland. Een ingewikkelde discussie over wie nu eigenlijk wie helpt. En wat kan er allemaal wel niet achterweg komen. Mijns inziens is de hulp noodzakelijk, maar zie ik dat de Grieken zelf daar nog wel anders over denken. Het is natuurlijk ook nogal wat als je gedwongen wordt als heel land om in pakweg 4 jaar een complete sociale verzorgingsstaat te veranderen. Het lijkt alleen dat het alternatief: namelijk geen hulp en dan gewoon als land omvallen, nog niet echt realiteit is bij de mensen. Ergens kan ik dat wel snappen. Het gaat misschien wel te snel. Maar dat geldt ook voor de landen binnen de Eurogroep die de steun gaan verlenen. Want de onzekerheid hoe het verder gaat blijft bestaan.
Ondertussen zie ik onze minister-president Balkenende het bevrijdingsvuur aansteken waarbij bijna zijn mouw in de fik schiet. Ik vond het symbolisch: bevrijden gaat nooit zonder risico’s.
ernst