10 januari 2010 - Hoofdinhoud
Allemaal een heel gelukkig en Q-koortsvrij 2010!
Het nieuwe jaar begon voor veel dieren slecht. Wilde dieren hebben het zwaar te verduren door het aanhoudende winterweer. Veel huisdieren hebben elk jaar weer te lijden onder het vuurwerk. Voor de kat in Klazienaveen verliep de jaarwisseling echt dramatisch. Dit dier werd ernstig mishandeld doordat iemand vuurwerk in haar achterwerk heeft gestopt en tot ontploffing heeft gebracht. Gruwelijk! Ik snap echt niet wat mensen bezielt die een dier dit aan kunnen doen. Ik hoop dat de dader(s) gepakt en ook gestraft gaan worden.
De afgelopen weken stonden daarnaast vooral in het teken van de Q-koorts. De week voor kerst kwam het verschrikkelijke nieuws, dat naast alle besmette drachtige geiten, ook de niet-besmette drachtige geiten zullen worden doodgemaakt. Onze aandacht gaat natuurlijk in de eerste plaats uit naar die arme geiten, wiens leven zal worden beëindigd. Maar voor veel geitenhouders is het ook een drama. In Groningen is tot nu toe 1 bedrijf besmet; een biologisch bedrijf in Zevenhuizen. Heel erg verdrietig, ook voor de boer en zijn gezin. Het is triest dat een boer die “slechts” 200 geiten heeft en deze op een biologische manier houdt (de geiten zaten ook lekker in het stro en niet op kale, koude roosters) de dupe wordt van de vee-industrie die de geitenhouden tegenwoordig is geworden.
De Partij voor de Dieren heeft de Q-koorts geagendeerd voor de laatste vergadering van Provinciale Staten in 2009. We hebben er uren over gepraat en iedereen vond het een belangrijke zaak. Ik vond het wel heel vreemd dat het CDA de Q-koorts nog een 'gewone' beroepsziekte noemde. Dat is natuurlijk helemaal niet meer waar. Er zijn duizenden mensen ernstig ziek geworden door de Q-koorts en de meeste van hen zijn geen geitenhouder. Het zijn vooral gewone mensen die in de buurt van besmette geitenhouderijen wonen, werken of recreren. Klik hier voor mijn bijdrage.
Er was nog meer slecht nieuws voor de dieren aan het einde van 2009. Zo heeft de Raad van State besloten dat het verbod op het voeren van stadsduiven in Groningen legaal is en niet in strijd met de Dierenwelzijnswet (Gwwd). Ik denk daar heel anders over. De stadsduiven in Groningen worden al jarenlang gevoerd door de stadsduivenwerkgroep (klik hier voor meer info). Sinds anderhalf jaar is dit door de gemeente Groningen echter verboden. Het voeren heeft echter grote voordelen voor de dieren; de duiven worden gezonder, omdat ze goed voer krijgen en geen patat met mayonaise. En dat voer hebben ze hard nodig, want het zijn eigenlijk gedomesticeerde huisdieren zonder verzorger. Door het voeren veroorzaken de duiven veel minder overlast in de binnenstad, omdat ze op vaste plaatsen voer krijgen en dus minder hoeven bedelen bij de horeca-gelegenheden. Een ander groot voordeel is dat op de plaatsen waar de duiven gevoerd werden, grote duiventillen hadden kunnen worden geplaatst waar de dieren hadden kunnen leven. In die tillen kunnen de dieren nesten maken, maar kunnen de eieren weggehaald worden zodat er niet meer duiven bijkomen. En dat dit heel goed werkt blijkt bijvoorbeeld in de gemeente Winschoten. Er is een stuk minder overlast door stadsduiven, sinds er een duiventil bij het gemeentehuis is geplaatst.
Overigens is de gemeente Winschoten niet altijd even diervriendelijk. Denk maar eens aan de gebieden in de gemeente Winschoten waar geen honden meer mogen komen. Ook in Delfzijl zijn bepaalde gebieden uitgeroepen tot 'no-go area' voor honden. Natuurlijk moeten mensen hun eigen troep opruimen en hun afval niet op straat dumpen. Ook het 'afval' van je honden moet je opruimen als het op de stoep ligt. Maar om gebieden helemaal hond-vrij te maken gaat natuurlijk veel te ver. Hondenpoep is bovendien niet gevaarlijk voor dieren of het milieu. Er is binnen enkele dagen helemaal niets meer van terug te vinden. Als de gemeente dan iets wil doen voor het de omgeving, is het is een stuk verstandiger om het plastic afval te beperken. Geef mensen een katoenen draagtas in plaats van een poepzakje voor de hond. Een hele hoop plastic gaat namelijk nooit meer weg. Het is nauwelijks afbreekbaar. Het gevolg hiervan is dat er in de oceanen enorme gebieden veranderd zijn in een drijvende vuilnisbelt, bestaande uit plastic in allerlei gedaantes. Bekertjes, tasjes, noem maar op. Dat levert een gevaar op voor allerleid zeedieren. Als ze dit plastic in hun maag krijgen, dan hebben ze een volle buik, maar ze verhongeren wel. Het is één van de oorzaken, samen met de overbevissing, waarom in rap tempo het leven uit onze oceanen verdwijnt. Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren in de Tweede Kamer heeft hierover vragen gesteld aan de Minister van LNV (klik hier).
Hopelijk brengt 2010 veel goed dierennieuws!