Jesse Klaver naar CNV Jongeren - Hoofdinhoud
Na tweeëneenhalf jaar met veel plezier voor DWARS te hebben gewerkt, leg ik per 1 augustus mijn bestuursfunctie bij de jongerenorganisatie van GroenLinks neer. Vanaf die datum treed ik in dienst bij CNV Jongeren waar ik ben voorgedragen als nieuwe voorzitter.
De afgelopen jaren heb ik me met veel plezier ingezet voor dé jongerenorganisatie van GroenLinks. Begonnen als voorzitter organisatie werd ik later, na een periode van interne professionalisering, secretaris organisatie in een nieuwe bestuursvorm. In die tijd heb ik veel contacten gelegd met organisaties uit het maatschappelijk middenveld, andere politieke jongerenorganisaties en verschillende geledingen binnen GroenLinks. In mijn laatste anderhalf jaar heb ik deze relaties als voorzitter verder uitgebouwd.
Tweeënhalf jaar bestuurslid zijn van een dynamische organisatie als DWARS, is een lange tijd. Dat die periode op zijn einde liep, zat er dan ook al een tijdje aan te komen. Ik ben toe aan een nieuwe uitdaging, en ook voor DWARS is het goed dat ik eens plaats maak voor vers bloed. Bij mijn herverkiezing in maart, had ik al aangegeven dat ik in oktober zou aftreden. Vlak voor de verkiezingsdag van het Europees parlement, werd ik gewezen op de vacature voor het voorzitterschap van CNV Jongeren. Mede omdat mijn periode in oktober af zou lopen, en ik me langer dan gemiddeld voor DWARS heb ingespannen, was dit voor mij een kans die ik niet kon laten liggen. Dus heb ik gesolliciteerd. De keuze voor CNV Jongeren was voor mij een natuurlijke. Het is een vakbond die net als GroenLinks nooit zomaar ‘nee’ zegt, maar met een alternatief komt. Deze vakbond is voor verandering, zolang dit een verbetering ten opzichte van de oude situatie betekent.
Dat verandering noodzakelijk is, lijkt onmiskenbaar. De economische crisis doet ons beseffen dat we niet terug kunnen naar hoe het was. De economie die ons in de huidige crisis heeft gestort is een economie van de twintigste eeuw, louter gericht op consumptieve groei. Tegelijkertijd is de weg vooruit nog lang niet helder. De werkeloosheidsprognoses van het CBS zijn schrikbarend. Men verwacht dat in 2010 9,5% van de beroepsbevolking thuis zit. Eind dit jaar moet er in Kopenhagen een nieuw wereldwijd klimaatakkoord worden gesloten om ervoor te zorgen dat de klimaatcrisis beheersbaar blijft. Maar, hoewel ik hoopvol gestemd ben, zijn klinkende resultaten nog verschrikkelijk ver weg.
Als voorzitter van CNV Jongeren ga ik me inzetten voor hoogwaardige groene banen. Dit zijn banen met een goed salaris, voldoende doorgroeimogelijkheden en zij leveren een directe bijdrage aan het verbeteren van het klimaat. Kortom: banen voor de nieuwe economie van de eenentwintigste eeuw. Een participatie-economie, waarin mensen niet buiten worden gesloten omdat ze een handicap hebben of een exotische achternaam. Een economie waarin drie P’s centraal staan en hand in hand gaan: people, planet en profit.
Ik heb zo veel dingen zien veranderen. Zowel DWARS als GoenLinks maken steeds nieuwe stappen op het gebied van professionalisering, en de samenwerking met de collega’s van andere politieke jongerenorganisaties hebben mij de hoop gegeven dat er een nieuwe generatie politici aan het opstaan is, voor wie heilige huisjes geen belemmering zijn om samen te werken en te veranderen.
Trots ben ik en blij, dat ik daarin een (bescheiden) rol heb kunnen spelen. Verder ben ik erg dankbaar dat ik met zoveel talentvolle mensen heb mogen samenwerken. Het zullen vooral deze bijzondere contacten zijn die ik ga missen. Al hoop ik uiteraard dat ik ook in mijn nieuwe functie de goede samenwerking voort kan zetten.
Rest mij enkel nog het afscheid. Mijn band met GroenLinks en DWARS blijft. Het mooiste van alles is dat ik in de afgelopen jaren bij DWARS en GroenLinks ook vriendschappen voor het leven gesloten. Natuurlijk blijf ik de bijeenkomsten van de GroenLinks-afdeling Den Bosch bezoeken en ik kom naar DWARS-activiteiten. Als lid van de programmacommissie ben ik blij dat ik mee kan bouwen aan de inhoudelijke koers die GroenLinks na de verkiezingen van 2011 gaat varen. Als lid van de Kandidatencommissie Partijbestuur maak ik me sterk voor een krachtig nieuw partijbestuur. Kortom: ik ga wel weg, maar jullie zijn nog lang niet van me af.