Europese steunverlening - Hoofdinhoud

€ 500 miljard.

Dat is het bedrag waar Europa garant voor moet staan in een wankelende financiële markt. Je wordt er even stil van. Want het grote risico van deze garantstelling is het materialiseren van de moral hazard.

€ 500 miljard…

Dit weekend zijn we in Europa opnieuw geconfronteerd met hoe snel een situatie kan verscherpen tot een crisis in de financiële wereld. Een situatie die gekenschetst wordt tot een dreigende uitslaande brand in ons financiële systeem. Door snel optreden in het afgelopen weekend is het mogelijk gebleken een zodanige constructie te ontwerpen als vangnet, waarbij alle “eurolanden” moeten plaatsvinden, voor de problemen dat verwacht mocht worden dat dit stabiliserend zal werken. En de eerste signalen gisteren op deze financiële markten lijken positief; hoewel vandaag het optimisme weer wat voor meer realisme lijkt plaats te maken.

Ik vraag mij ook af of er sprake kan zijn van een doelbewuste actie van financiële instellingen om de Europese overheden tot handelen te dwingen. Er zijn bewust putopties op de euro genomen om de munt onder druk te zetten. En dat er kennelijk toch meer achter zit als de minister gisteren kon of wilde aangeven blijkt uit het feit dat Brussel de aanval op de Euro nader gaat onderzoeken. We zullen zodanige maatregelen in Europa moeten nemen dat dit soort bewuste aanvallen kunnen worden gepareerd op kosten van de speculanten. Daarbij horen naar onze mening ook antispeculatie-maatregelen voor de sector. En ik ben voor een soort Europese code banken die een bijdrage kan leveren aan het nemen van verantwoordelijkheid door een sector die zwaar geholpen is de afgelopen tijd.

Duidelijk is dat de risico’s binnen de Eurozone voor wat betreft de handhaving van het SGP groot zijn. En daarbij zullen noodzakelijkerwijs de handen ineen geslagen moeten worden om te zorgen dat de landen binnen de Eurozone zich gaan houden aan de regels van dat SGP en zonodig ingegrepen wordt. Bij handhaving hoort een instrument dat op deugdelijke wijze kan worden gehanteerd. Daarbij horen afdwingbare maatregelen door een toezichthouder, maar dat betekent een stevige discussie over de soevereiniteit op het vlak van de begrotingsdiscipline van iedere individuele lidstaat. De ChristenUnie denkt dat het mogelijk is juist door heldere kaders te schetsen op basis waarvan gehandhaafd kan worden de soevereiniteit niet ter discussie hoeft te staan.

Natuurlijk moet ieder lid van de Eurozone zijn zaakjes op orde hebben maar tandenknarsend zien we dat de maatregelen van afgelopen weekend genomen moesten worden. Alles overziend is de ChristenUnie van mening dat er geen ontkomen is aan de voorgestelde maatregelen en de ingestelde vangnetregelingen.

Maar € 500 mrd; het blijft afgrijselijk veel geld…

ernst