Campagne Zeeland: dag 1

Met dank overgenomen van E.A. (Ernst) Cramer i, gepubliceerd op woensdag 2 juni 2010.

Op deze eerste campagnedag in Zeeland gaan we naar het viskweekbedrijf van dhr Cornelisse in Stavenisse. Een bedrijf waar vooral Tarbot wordt gekweekt, maar ook lamsoor en zeekraal. Daarna naar een weefselkwekerij. Vitroplus in Burgh-Haamstede. Blijkt het bedrijf wereldwijd zijn producten af te zetten met een marktaandeel van 80% van alle gekweekte varens.

Ik had al wel vaker een viskweekbedrijf gezien. Spannend is altijd hoe men omgaat met een geregelde oogst, het voer, de waterzuivering en de afzet. Voor wat betreft dit laatste schrok ik wel om te horen dat op de veilingen toch een beetje neergekeken wordt op gekweekte vis. Helemaal als je weet dat we het met tonnen tegelijk invoeren vanuit het verre oosten. Waar condities waarbij de vis gekweekt wordt vaak veel slechter zijn dan hier in Burg-Haamstede bijvoorbeeld. Door het gebruik van bronwater is de insleep van ziekten miniem waardoor ook medicijngebruik tot een minimum is beperkt. Neem daarbij de voortdurende discussie dat we moeten oppassen dat onze visbestanden niet tever uitgedund worden zodat we straks helemaal geen wilde vis meer kunnen vangen is het enige juiste antwoord daarop de viskweek. Natuurlijk hebben we ook een discussie gehad over het voer. Aangezien Tarbot een vleeseter is zijn dierlijke eiwitten noodzakelijk. Maar door de ziekte Creutzfeldt-Jacob is het gebruik van bijvoorbeeld bloedmeel verboden. Dat is in grote hoeveelheden beschikbaar vanuit de slachterijen, maar mag vanwege eventueel besmettingsgevaar niet gebruikt worden. Mijns inziens toont dat nog maar eens de noodzakelijkheid aan dat we gaan onderzoeken op welke wijze we die producten wel kunnen gebruiken door nieuwe technieken waarbij je eventuele besmetting kan uitbannen, maar de goede eiwitten niet zomaar verloren laat gaan.

Mooi om te zien is het hergebruik en zuivering van het water dat Cornelisse gebruikt. Bevloeiing van de zeekraal en lamsoor en een nieuw experiment om te zien of zeewier kan helpen met het zuiveren van het water. Het wier kan dan ook weer hergebruikt worden voor verschillende doeleinden. Duurzaamheid is een heel breed begrip. Ik spreek wel mensen die wijzen op de nadelen van de viskweek. Maar daarbij gaan ze voorbij aan het allerbelangrijkste: we moeten wel overstappen want anders zijn de zeeën eerder leeg. Dat je tijdens zo’n overstapperiode nog niet alles helemaal efficiënt onder de knie hebt is dan logisch. Onze land- en tuinbouwtechnieken hebben ook een hele ontwikkeling doorgemaakt de afgelopen 40 jaar, voordat ze zo efficiënt zijn zoals ze nu zijn.

En die efficiëntie kwam ook mooi terug in het bezoek aan Vitroplus. Een zeer innovatief bedrijf waarvan we ook niet alles mochten fotograferen. En de reden daarvoor werd duidelijk tijdens ons bezoek. Het bedrijf ziet kans om op zeer efficiënte wijze uit weefselkweek miljoenen varens te kweken. Zij gaan daarbij tot het stadium dat de plant afgehard is en kan uitgroeien. Alles met elkaar een periode van ruim een jaar. Maar dan is er ook heel veel gebeurd. Vooral ook de periode van de eerste groei is cruciaal en wordt onder gecontroleerde condities uitgevoerd. Daarbij wordt nu ook LED-techniek ingezet wat nog wel een puzzel is om het goed te krijgen. Maar dan kunnen de kweekbakken ook in grote dichtheden, vlak onder de verlichting die het plantje niet verbrand, opgekweekt worden. Efficiënt in een geconditioneerde bedrijfshal. Dit scheelt veel gebruik van de volle grond, die bijvoorbeeld veel beter voor het opgroeien van de kweekplant tot volwassen varen kan worden gebruikt.

Een tweetal prachtige werkbezoeken dus die in lijn zijn met de ontwikkelingen zoals de ChristenUnie deze ook voor ogen heeft. En waarmee zij rekening houdt in haar programma Vooruitzien.

Ernst

Zie hier de foto’s van de bezoeken