Bier als houdbaarheidsmaatregel - Hoofdinhoud

Vroeger dronken we bier als water. Dat was nog in de tijd dat mensen niet ontdekt hadden dat je water ook vrij van buikloopveroorzakende bacterien kon vrijwaren door het te koken. Maar men wist dat je van bier, dat mengsel van gekookt water en wat mout en gerstekorrels niet ziek werd. Dat was bier met weinig, maar toch wel wat alcohol. Kinderen dronken het al vanaf de tijd dat ze van de borst afwaren.

Nu drinken we bier als alcoholische versnapering en komt er schoon en goedkoop water uit de kraan. Dat je net zo goed kunt drinken als die dure flesjes bronwater.

Maar goed. Als bier dus ooit werd gedronken als vervanging van water, derhalve net wat duurder was als gekookt water, dan betalen we nu best veel voor bier. Terecht tot op zekere hoogte, want je wordt van te veel bier dronken en dat proberen we met wat accijnzen te ontmoedigen.

Maar tussen de kale kostprijs en de accijns en dat wat een cafebaas of supermarkt moet inhouden om medewerkers en de kroeg te betalen zit behoorlijk veel marge voor de bierbrouwerijen. Sterker nog, door de automatisering en rationalisering van de productieprocessen zal het maken van bier nu veel goedkoper zijn als de tijd toen we nog dachten dat je alleen van bier geen buikloop kreeg.

Als we nou een bierbrouwerij nationaliseren of als staat een bierbrouwerij zouden opzetten ("VOC Bier. Toch?") en dezelfde prijs voor de consument zouden houden (beetje accijns, kosten voor de cafebaas of winkel) maar dus geen reclamekosten (hoe duur was dat spotje over de walk-in koelkast?) dan verdienen we zomaar miljarden met het staatsbedrijf VOC Bier.

Kunnen we fijn de gestegen kosten van de gezondheidszorg betalen met de jaarlijkse megawinsten.

Ik voel een fijne houdbaarheidsmaatregel opborrelen. Ik vermoed echter dat het niet mag van Europa en de nazaten van de Blauwe Knoop.