De boel de boel laten

Met dank overgenomen van M.L. (Mei Li) Vos i, gepubliceerd op dinsdag 22 juni 2010, 3:05.

Wat zal Rutte balen. Hij moet nu dus de boel bij elkaar houden en de kiezer heeft hem met nogal een boeltje opgescheept. Niemand wil met iemand en de partijen die wel met elkaar willen hebben geen meerderheid.

Sta je dan als aanstaand jeune premier. Dagen lang te sudokuen en ondertussen komt 1 juli al rap naderbij. De dag dat je met een paar A-viertjes coalitieakkoord wilde komen.

Uri Rosenthal heeft alle tijd van de wereld, dus die informeert door, maar Rutte heeft haast, ook omdat hij binnen vier jaar miljarden wil bezuinigen. Ik kan me zo voorstellen dat Rutte over een week denkt, ik laat de boel de boel. Maar dat kan ie natuurlijk niet maken.

Angstscenario's doemen op. Een Den Uyltje Twee: Den Uyl had in 1977 de verkiezingen glorieus gewonnen met de PvdA maar kon uiteindelijk geen kabinet formeren omdat de extreem linkse achterban niet wilde. En toen kreeg die achterban een rechts kabinet. Daar heeft de achterban overigens wel van geleerd.

Of nieuwe verkiezingen, in de hoop dat de kiezer deze keer wel wat grotere partijen toestaat?

Of toch een minderheidskabinetje? Maar dan ga je de geschiedenis in als de premier die niets voor elkaar kreeg. Ook niet fijn als je de afgelopen jaren alleen maar Balkenende hebt lopen pesten dat ie niets voor elkaar kreeg.

Dus wat te doen? Hard to get spelen of nu als een staatsman toch zakelijk paars-plus, de enige coalitie die drie partijen plus de helft van de VVD wel zien zitten? Misschien is dat de minst slechte optie voor Mark. Net als democratie, zoals Winston Churchill dat formuleerde: het minst slechte politieke systeem.