Ik heb (bijna) altijd gelijk - Hoofdinhoud

Het is goed om altijd te twijfelen aan je eigen gelijk. Maar op het gebied van de liberalisering/privatisering van de energiesector kost me dat moeite. Daar krijg ik namelijk voortdurend gelijk. Nu weer bij mijn beoordeling van de overname van het Noord-Duitse aardgasnetwerk BEB door Gasunie in november 2007.

sorry Willem Frederik Hermans

Dat was een strategische investering, een gouden deal. Tot Gasunie deze week bekend maakte dat ze een half miljard euro moeten afboeken op de waardering van BEB. De Duitse toezichthouder heeft inmiddels het maximale rendement op de exploitatie van het netwerk beperkt tot 3%. Dus blijkt de gouden deal een kat in de zak. En zijn de Nederlandse gebonden klanten de klos.

Ik heb inmiddels met steun van CDA, VVD en GroenLinks een debat aangevraagd met de ministers De Jager (staatsdeelnemingen) en Van der Hoeven (EZ). Mijn voorspelling is dat de ook de recente acquisitie van Transpower (het voormalige hoogspannetsnet van E.on) door Tennet de Nederlandse huishoudens en bedrijven geld gaan kosten.

Overigens is een interessante bijkomende vraag. Hoe kan het dat de Duitse toezichthouder het rendement van de netbeheerder beperkt tot 3%, terwijl de Nederlandse minister van Financiën jaarlijks een rendement van meer dan 6% opstrijkt van Gasunie en Tennet? Zou dat soms betekenen dat de Nederlandse staat deze netwerkbedrijven niet ziet als non-profit nutsbedrijf, maar als melkkoe? Als dat zo is krijg ik nog een keer gelijk.

Speculeren met het geld van gebonden klanten: het moet verboden worden.