01 september 2010 - Hoofdinhoud
Vandaag op werkbezoek geweest in de varkenshouderij.
Foto's maken van de reguliere stallen mochten we niet, dus ik kan niet veel laten zien. Maar ik kan het je wel vertellen: de fokzeugen staan hun hele leven tussen stangen; de biggen (gebombardeerd tot vleesvarkens) brengen hun hele leven door in kale hokken. Zowel biggen als zeugen staan op harde vloeren, zonder stro. Ter afleiding hangt hier en daar een ketting om op te kauwen.
Je krijgt er een aardig beeld van als je de documentaire "Knor, de kiloknaller" van een jaar of tien geleden bekijkt. (Let op, je krijgt ook de ingrepen te zien zoals het afbranden van de staartjes...)
De documentaire staat in vijf delen op internet. Hier het eerste deel -aan het einde kun je doorklikken naar de volgende of tik "knor kiloknaller" in op www.youtube.com
Veel is er in al die jaren niet veranderd. Het castreren gebeurt nu onder CO2-'verdoving' waar veel op aan te merken valt (de biggen krijgen er ademhalingsproblemen van en bovendien wordt de napijn niet behandeld -wij pleiten dan ook voor een totaal castratieverbod) en er moet wat afleiding aanwezig zijn in de stal (zoals zo'n ketting).
Verder is in 1998 al afgesproken dat ieder varken 1m2 leefruimte zou krijgen, en dat ook zeugen in groepen moeten worden gehuisvest. Daar kreeg de sector 10 jaar de tijd voor. Zoals te doen gebruikelijk bij voorstellen die ten goede komen aan het welzijn van dieren, is er altijd wel een parlementariër te vinden die op verzoek van de landbouwlobby om uitstel van de aangekondigde maatregelen vraagt. Zulke parlementariërs houden zich op in de contreien van CDA, VVD, SGP, en nu ook bij de PVV. Het verzoek om uitstel kwam dan ook in 2005, drie jaar voor de ingangsdatum. Daar kwam toen 5 jaar bij: uiterlijk in 2013, vijftien jaar na het oorspronkelijke besluit, zou de groepshuisvesting voor zeugen gerealiseerd zijn, en de leefruimte per varken vergroot.
We zijn 5 jaar verder, en inmiddels is de vierkante meter eis zelfs helemaal uit het besluit geschrapt. Blijft over de groepshuisvesting voor zeugen, die in 2013 verplicht zou moeten worden. Dat klinkt trouwens mooier dan in werkelijkheid het geval zal zijn; de zeugen zullen per cyclus nog steeds een week of vijf tussen stangen staan om geïnsemineerd te worden, biggen te werpen en te zogen. Dat betekent dat zij nog steeds 1/3 van hun leven moeten doorbrengen in hokken waarin ze zich niet kunnen omkeren.
Nee, vrolijk word je er niet van. Ook niet van de kijkstal die we bezochten die al wel met groepshuisvesting voor zeugen en meer ruimte voor de vleesvarkens werkt. Natuurlijk, er was daar sprake van een verbetering van het welzijn van de dieren, maar we moeten veel verder vooruit denken. Als we echt richting duurzaamheid willen, zullen we de veestapel fors moeten inkrimpen en hele grote stappen moeten maken op het gebied van dierenwelzijn.
Had de minister niet zelf beloofd dat in 2021 alle dieren in de veehouderij hun natuurlijk gedrag weer kunnen vertonen?