Nieuw kabinet - Hoofdinhoud
Nederland heeft weer een missionair kabinet. De weg ernaar toe was niet eenvoudig. Sommige vergeleken het met een moeilijke bevalling. Oké. Laten we het dan maar op een keizersnedekabinet houden. De kersverse vader/premier van het kabinet blijft er monter over. Ondanks alle verschillen van opvatting die je met hem kunt hebben, stond Mark Rutte er deze week goed. Wat een leercurve heeft deze man doorgemaakt. Hij zal het zwaar krijgen. De verwachting is dat ook dit kabinet de eindstreep niet zal halen. De tijd zal het leren. Dat werd ooit ook gezegd van het kabinet van Agt/Wiegel. Zij haalden de finish wel.
Veel zal afhangen van het (grillige)gedrag van Geert Wilders. Achteroverleunend in zijn gedoogfauteuil heeft hij veel macht. Deze week gaf hij alvast een voorproefje van wat ons nog te wachten staat. Rutte liet dat onder de noemer vrijheid van meningsuiting vallen. Dat kan hij nu nog zeggen, maar het wordt lastiger als het om concrete (wets)voorstellen gaat. Veel zal ook afhangen van de Provinciale Statenverkiezingen in maart 2011. Mocht deze rechtse coalitie dan geen meerderheid in de Eerste Kamer krijgen, dan zou het wel eens snel afgelopen kunnen zijn. Maar ook hier geldt: de tijd zal het leren.
Deze week heb ik in de Tweede Kamer geen overleggen/debatten gehad. De nog zittende bewindspersonen waren hun bureau aan het opruimen en de overdracht aan het regelen. Wel in fractieverband het nodige overleg gehad. Onder meer de voorbereidingen voor het debat over het regeerakkoord van 26 en 27 oktober. Met name voor André Rouvoet was dit een aparte week. Donderdagmiddag stond hij opeens weer in de fractiegangen. De overdracht was geweest. Bosje bloemen en een boek in de hand. Nu was het echt voorbij. Jaren van keihard werken. 's Middags hadden we samen nog naar de presentatie van het kabinet op de trappen van Paleis Noordeinde gekeken. In maart 2007 stond hij daar. Maar goed, zo gaat het. In 2007 stond de VVD ernaast. Regeringen/ministers komen, regeringen/ministers gaan. We zullen onze verantwoordelijkheid voor het bestuur van dit land nu vanuit een andere positie inhoud moeten geven. André zal daarin zijn weg wel weer vinden.
Dinsdag ben ik nog bij een bijeenkomst met de CdK Gelderland en de burgemeesters van Ede, Apeldoorn, Arnhem en Nijmegen geweest. Goed om vanuit hun positie iets te horen over o.a. het regeerakkoord. Ze misten nog wel het één en ander. Woensdag ben ik in mijn hoedanigheid als bestuurslid van de Stichting Parlementaire Geschiedschrijving bij de presentatie van het boek 'rondom de nacht van Schmelzer' geweest. 's Avonds ook een etentje gehad met de schrijvers van het boek en andere betrokkenen. Tijdens de presentatie werd een deel van het toneelstuk over de Nacht van Schmeltzer opgevoerd. Oud-collega John Leerdam had de regie daarover. Prachtig was het. Het boek kan ik van harte aan iedereen aanbevelen.
Morgen vertrek ik voor een week naar Curacao. Ik ga met twee partijgenoten gesprekken voeren met politiek 'gelijkgezinden'. We zullen ook nog een bezoek aan Bonaire brengen. Sinds 10/10/10 een zgn 'openbaar lichaam' van Nederland. Ook zullen we nog gesprekken voeren met politiek verantwoordelijken in zowel Curacao als Bonaire. Al met al een interessante reis. Nu maar hopen dat mijn rugpijn wat wegzakt. Donderdagmiddag schoot het er opeens in.
Mooiste nieuws deze week was overigens de bevrijding van de Chileense mijnwerkers. Ik vond het indrukwekkend. Wel bizar dat zoveel journalisten (1700?) hen stonden op te wachten. Maar ik had het ook niet willen missen. Je realiseert je wel steeds meer dat de wereld een groot dorp is. Met alle voor- en nadelen die daarbij horen.