Geestelijke armoede - Hoofdinhoud

Een poosje geleden was ik in het Concertgebouw in Amsterdam. Doel van het bezoek was overleg over wat te doen tegen het plan van Rutte I om 200 miljoen te bezuinigen op kunst en cultuur. Zo driegen het Metropole Orkest, het Radio Filharmonisch Orkest en het Groot Omroepkoor in zijn geheel te worden opgeheven. Na wat tips gegeven te hebben over hoe het verzet georganiseerd zou kunnen worden, vroeg ik of ik een rondleiding door het gebouw kon krijgen. En dat kon.

Eerst maar naar de grote zaal. Deze zaal, die bijna vierkant is, behoort qua akoestiek tot de beste drie van de wereld. Hier staan de groten der aarde; hier klinken Mahler, Mozart en Bach; hier raken mensen in vervoering. Vanaf de plaats van de dirigent heb ik ooit het aanwezige publiek mogen toespreken. Dat was op een manifestatie tegen de opheffing van het Radio Symfonie Orkest. Na omzwervingen door de wandelgangen, andere zalen en cafés kwamen we in de catacomben waar de wereldberoemde artiesten hun heel eenvoudige kleedkamers vinden. We eindigen in de statige dirigentenkamer, de plek waar de beroemde dirigenten van het Concertgebouworkest uit verleden, heden en toekomst zich terugtrekken. Ik vind het een eer dat ik het allemaal mag aanschouwen, want ik loop over van bewondering voor de mensen die hier hun muziek spelen voor altijd volle zalen.

Wat moet er met je gebeurd zijn wanneer je in zo iets moois wilt gaan hakken? Ik begrijp het niet. Waarom kiezen voor de herrie van onnodige JSF-vliegtuigen, en dit afbreken?

Rutte, Wilders en Verhagen verhogen ook het BTW-tarief op alle kunst en cultuur met dertien procent naar negentien procent, het ‘luxe-tarief’. Hier zit ‘m, denk ik, de kneep: het trio vindt kunst en cultuur luxe die je makkelijk kunt missen… Armoe.