Marcel Van Dam vraagt erom

Met dank overgenomen van K. (Kees) Verhoeven i, gepubliceerd op zaterdag 23 oktober 2010, 3:29.

In reactie op mijn artikel van maandag 18 oktober, deelt Marcel van Dam in zijn column (21 oktober 2010) een linkse directe uit.

Als debatdeskundige start Van Dam met een woordenspelletje. Vooruit dan maar. ‘Lenen’ is inderdaad niet hetzelfde als het garanderen van leningen. En misschien is lagere huur in de sociale woningsector niet letterlijk door de overheid ‘gesubsidieerd’. Maar wel mogelijk gemaakt, natuurlijk. Korting komt immers niet uit de lucht vallen.

Vervolgens gebruikt de sluwe Van Dam een oude truck: selectief citeren. Hij schrijft dat er te weinig betaalbare koopwoningen zijn als gevolg van de hypotheekrenteaftrek. Dat klopt ongeveer. Maar dat juist D66 als eerste heeft voorgesteld om de aftrek geleidelijk te versoberen, laat hij voor zijn gemak even weg.

Blijft over het verschil van inzicht en de inhoudelijke argumenten.

Zo beweert Van Dam dat de commerciële investeringen van woningcorporaties niet marktverstorend zijn, maar wijkversterkend. Hij beschouwt door corporaties ontwikkelde luxe woningen en winkelcentra als investering in de leefbaarheid. Dat klinkt nobel maar de aspiraties van corporaties gingen de afgelopen jaren een stuk verder. Het is tijd dat corporaties zich weer richten op hun maatschappelijke kerntaak en de maatregel van De Europese Commissie helpt hen daarbij.

Ook schrijft Van Dam dat scheefwonen het probleem niet is. Sterker nog, scheefwonen zou bijdragen aan gemengd wonen naar inkomen en zo gettovorming voorkomen. Dit volgens zijn ‘ijzeren wet’ (bron onbekend): hoe vrijer de woningmarkt, hoe groter het aantal probleemwijken. Allereerst is de Nederlandse woningmarkt met liefst 32% aan sociale huurhuizen niet zo vrij vergeleken met de rest van Europa (gemiddeld 17% sociale huur). Bovendien is D66 met Van Dam voorstander van gemengde wijken. Maar dan door gemengd te bouwen en niet door mensen met hoge inkomens te laten zitten in sociale huurwoningen die voor lagere inkomensgroepen bedoeld zijn.

Desondanks ben ik blij met de hartstochtelijke column van Marcel van Dam. Het benadrukt eens te meer dat er behoefte is aan een stevig (Lagerhuis)debat over de Nederlandse woningmarkt. Wordt vervolgd!