Geen rustige start voor kabinet Rutte - Hoofdinhoud
Afgelopen donderdag was het zes weken geleden dat het trio met een ferme wil een persconferentie gaf. Het toen door hen aangekondigde kabinet is inmiddels van start gegaan. Alles draait weer. Inmiddels is er al een aantal spannende momenten geweest. De ministers Leers, Hillen en Rosenthal weten nu wat het is lid van een minderheidskabinet te zijn. Daar kwam deze week nog bij dat gedoogpartner PVV haar screening van potentiële Kamerleden mogelijk toch iets minder goed gedaan heeft dan verwacht had mogen worden. Kortom, van een rustige start van het kabinet Rutte is geen sprake.
Minister Leers kreeg snel na de spannende debatten over Irakese asielzoekers opnieuw een confrontatie met de Tweede Kamer. Nu vooral met de fractie van de PVV, die hem verweet weinig ruggengraat te hebben omdat hij in Brussel niet tegen opheffing van de visumplicht voor Bosniërs en Albanezen stemde. Dat wordt dus weer een nieuw Kamerdebat. Duidelijk is inmiddels dat deze minister volledig klem zit. Leers bekende zelfs dat hij geen telefonisch contact met Wilders had kunnen krijgen om over de zaak te spreken. Wilders laat hem ook maar wat spartelen. Wordt vervolgd.
Dat de PVV 'lekker' haar eigen gang gaat in de Tweede Kamer, bleek deze week ook toen Kamerlid Brinkman het vertrek van een oriëntatieteam naar Afghanistan wilde blokkeren. Hij vroeg een debat aan. Volgende week dinsdag zal daarover opnieuwgesproken worden. Nu is dit een onderwerp waarover VVD/CDA geen afspraken hebben gemaakt met de PVV. De PVV heeft dus de handen vrij. Maar ik vind het wel tekenend dat ze direct vooraan staan om het kabinet te belemmeren een eigen weg te gaan. Volgens premier Rutte zullen we dat nog wel vaker gaan meemaken. Wen er maar aan, was zijn indirecte boodschap.
Nu we het toch over de PVV hebben: de onthullingen over Kamerlid Lucassen zijn op zijn zachtst gezegd zeer opmerkelijk te noemen. Wilders heeft hier een groot probleem. Zijn selectie heeft gefaald (dat bleek al ook al eerder). Hij kan hier niet zonder schade uitkomen. Lucassen uit de fractie zetten, heeft getalsmatig grote gevolgen voor het kabinet. De ontspannenheid waarmee Rutte hierover tijdens zijn persconferentie sprak, is dan ook echt gespeeld. Alleen als Lucassen zelf ervoor kiest op te stappen, kan men weer wat rustiger ademhalen. Het gegeven dat Lucassen dit tot dit moment (zaterdagmorgen) nog niet gedaan heeft, is tekenend. We zullen zien waar dit zal eindigen. Deed me weer een beetje aan de LPF-tijd denken. Iets wat Wilders zo graag wilde voorkomen. Hij heeft echter niet alles in de hand.
Mijn eigen agenda stond deze week weer behoorlijk vol. Dat begon maandag direct goed met het vervolg van het debat over het Belastingplan 2011 en een debat over de Visserij. Ik ben met een aantal amendementen bezig voor het Belastingplan. Komende week zal het plenair afgerond worden. Ik heb goede hoop een mooi amendement te kunnen binnenhalen. Het debat over de visserij was mijn eerste kennismaking met staatssecretaris Bleker. Hij moest uiteindelijk toegeven nog wel wat inwerktijd nodig te hebben. De visserij is voor hem echt een totaal nieuw terrein. Ik hoop dat hij er snel tijd voor gaat vrijmaken. De sector verkeert in zwaar weer. Nu is het vooral een eigen taak voor de visserij om het hoofd boven water te houden, maar de overheid kan daarin wel ondersteunend zijn. Ik heb daarvoor deze week ook een aantal voorstellen gedaan. Eén daarvan haalde de voorpagina van de Telegraaf (certificeringseis voor kweekvis uit Azië). Dinsdag zal daarover gestemd worden.
De stemmingen van afgelopen dinsdag leverden gemengde gevoelens op. Er werden vier amendementen van mij aangenomen (spoorwegwet) en een motie. Alleen mijn pleidooi om de spoorbogen bij Deventer uit de plannen te halen, werd verworpen. Daar baal ik goed van. Helaas vormden VVD/PVV/CDA één front. Ze kregen bij dit onderwerp ook nog eens steun van D66. De uitslag van de stemming was: 62 voor en 84 tegen mijn motie. Maar goed, dit is democratie. Je gaat vol voor een onderwerp en kunt dan winnen of verliezen. Het werd in deze situatie het laatste. Maar we geven het nog niet op. Er zullen nieuwe momenten komen. Ik hoop dan weer in de voorste linies te staan.
Deze week met André Rouvoet een partijbijeenkomst bijgewoond in mijn eigen woonplaats Zwolle. Er worden vier van dit soort bijeenkomsten in het land gehouden, met als doel bij te praten met de achterban. Ik vond het een prima bijeenkomst. Er werd stoom afgeblazen maar ook zeer creatief vooruit gekeken. Fijn dat er waardering was voor het optreden van de fractie in de afgelopen weken. Ik ben zelf ook zeer te spreken over de wijze waarop we van start gegaan zijn. We vormen een prima ingewerkte club Kamerleden. Hebben inmiddels al laten zien met de nodige scherpte te kunnen opereren. Met een open houding benaderen we vanuit de inhoud dit kabinet. En zo hoort het. Volgende week meer daarover.