Maak schoon schip in het profvoetbal

Met dank overgenomen van Tj.R. (Tjeerd) van Dekken i, gepubliceerd op dinsdag 30 november 2010.
Maak schoon schip in het profvoetbal
Bron: Partij van de Arbeid

Foto Flickr/ ßッ

Voetbal moet weer een 'schone sport' worden. Het moet over zijn met de rellen en problemen in en rond het profvoetbal. Jongeren, gezinnen en ouderen moeten met een gerust hart naar sportwedstrijden kunnen gaan. Om dat te realiseren heb ik vandaag een motie ingediend die ervoor moet zorgen dat we alle betrokkenen, waaronder politici, clubs, spelers, supporters en politie bij elkaar brengen en gezamenlijk werken aan een Plan van Aanpak. Ik ben blij dat de staatssecretaris ons voorstel volledig heeft omarmd. Alleen door aan te pakken kunnen we schoon schip maken.

Hieronder mijn spreektekst bij een overleg over de sportwetgeving vandaag, en de motie:

'Voorzitter,

De PvdA ziet profvoetbal graag weer een schone sport worden. In vele Europese steden, van Manchester tot Enschede, van Milaan tot Nijmegen, worden de plaatselijke voetbalhelden ingezet om jongeren letterlijk en figuurlijk bij de les te houden. Jongens, meestal, worden door de clubs en door de spelers gestimuleerd om het beste uit zichzelf te halen, worden geholpen in de buurt waar zij wonen, met het doen van huiswerk of het kiezen van een opleiding.

De maatschappelijke opbrengst is groot, omdat de clubs en zeker de spelers groot aanzien hebben en daarmee vaak meer gezag in de wereld van deze jongens dan ouders, leraren of zelfs politie.

Het is maar een voorbeeld van de maatschappelijke waarde van profvoetbal. Kerken, politieke partijen, andere maatschappelijke organisaties: in het verleden kenden zij massale bijeenkomsten waar mensen samenkwamen omdat zij iets te vieren hadden. Vandaag zien we dit alleen nog maar bij grote concerten en iedere week of zelfs een paar keer per week in het voetbalstadion.

Voor heel veel mensen in onze samenleving is voetbal daarmee niet zomaar een bijzaak of, zoals Kissinger zei: de belangrijkste bijzaak ter wereld.

Clubs en spelers nemen daarbij hun verantwoordelijkheid tegenover de gemeenschap steeds meer serieus. Dat komt ook omdat zij weten dat zij de gemeenschap ook iets kosten, in termen van politie-inzet of lokale financiële en materiële ondersteuning. Maar soms heb ik de indruk dat zij nog steeds onderschatten hoe belangrijk hun voorbeeldfunctie in de samenleving is en dan met name bij jongeren die al niet zoveel positieve rolpatronen om zich heen ervaren.

Misdragingen van spelers op het veld, van trainers op de bank, van supporters in het stadion hebben een grote maatschappelijke impact.

Als hun held iets doet, voelen met name jongere supporters zich gelegitimeerd om hetzelfde of iets soortgelijks te doen. De beet van Suarez voelt niet alleen Bakkal, die voelen we allemaal. Een trainer die een scheidsrechter uitkaffert, legitimeert het uitkafferen van de buschauffeur of de conciërge op school. Het gebruik van geweld tegen elkaar en tegen suppoosten of de politie, verlaagt de drempel om elders ook geweld toe te passen, om hooliganisme te verheerlijken, met de wantoestanden in Hoek van Holland en in Alkmaar als trieste resultaten.

Maar het begint al met kwetsende spreekkoren: woorden kunnen schade aanrichten en geven anderen een alibi om ook buiten het stadion mensen uit te schelden, te discrimineren of te kleineren.

Dit alles moet ertoe leiden dat alle betrokkenen het zich meer gaan aantrekken om van profvoetbal een geheel ‘schone’ sport te maken. Deze wens leeft al heel lang, maar nog steeds zijn alle betrokkenen er vooral toe in staat om het eigen straatje schoon te vegen en met een beschuldigende vinger naar een ander te wijzen.

De PvdA wil deze minister een opdracht meegeven: maak van profvoetbal een schone sport! Maak een plan en stel je zelf een doel:

Over vijf jaar is de combiregeling afgeschaft, zijn alle hekken uit de stadions, lopen supporters van verschillende clubs weer gewoon door elkaar, kan iedereen wanneer hij wil naar iedere wedstrijd die hij wil, zonder clubkaart en met meeneming van de kinderen.

Vervolgens ga je zien wat er nodig is om die doelstelling te halen en maak je voor alle betrokkenen een ‘plan de campagne’ waarin precies staat wat zij moeten doen.

  • Wetgever: is de voetbalwet voldoende, of moet deze worden aangescherpt, zodat wij dichter bij de Engelse situatie komen?
  • Clubs: wat doe je met de inrichting van je stadions en de omgeving, met het gedrag van je spelers en trainers?
  • Supporters: welke grieven hebben jullie en is er een deal mogelijk dat als je niet meer als vee wordt behandeld, je dan ook ervoor zorgt dat niemand van jullie zich meer als een beest gedraagt?
  • KNVB: hoe ben je bondgenoot van clubs die optreden tegen normoverschrijdend gedrag?
  • Politie: hoe zorg je ervoor dat hooligans en raddraaiers meteen worden geïdentificeerd en opgepakt als zij over de schreef gaan?
  • Openbaar ministerie: wat is er nodig om snel, accuraat en meedogenloos tot vervolging over te gaan?
  • Rechters: wat zijn de wettelijke instrumenten die jullie nodig hebben om ook hard te kunnen straffen en daarnaast zonodig hooligans financieel kaal te kunnen plukken?

Het is allemaal geen hogere wiskunde, alle betrokkenen weten wel zo ongeveer wat er moet gebeuren. Waar het nu om gaat is dat men ophoudt naar elkaar te wijzen en gewoon onderlinge afspraken maakt over wat iedereen moet doen en vervolgens de verantwoordelijkheid neemt voor wat men zelf moet doen. Pas als men het eigen huiswerk naar behoren heeft gedaan, kunnen de resultaten op tafel worden gelegd en vergeleken met het huiswerk van de andere partners.'

Motie van het lid Van Dekken

De Kamer,

Gehoord de beraadslagingen,

Overwegende, dat voetballers een belangrijke voorbeeldfunctie hebben en voetbal een belangrijke rol speelt in het leven van vele jongeren én ouderen;

Overwegende, dat de wens om van het profvoetbal een ‘schone sport’ te maken al lang leeft en breed gedragen wordt,

Van mening, dat voetbal weer een sport moet worden waar iedereen veilig naartoe kan zonder clubkaart, zonder combiregeling, in een stadion zonder hekken en met meeneming van de kinderen,

Verzoekt de regering, om in overleg met alle betrokkenen te komen tot een plan van aanpak, voorzien van tijdspad en heldere doelstellingen zodat het topvoetbal weer een ‘schone sport’ wordt,

En gaat over tot de orde van de dag

Van Dekken