Asielbeleid gaat om mensen

Met dank overgenomen van J.L. (Hans) Spekman i, gepubliceerd op woensdag 8 december 2010.

Er is het hartverscheurende verhaal van een gezin met drie kinderen dat hier ruim tien jaar woont, maar nu het land uit moet. Bij ongewijzigd beleid kan dat vaker gebeuren. Het is Nederland onwaardig mensen in de vrieskou te zetten en gezinnen met jonge kinderen die geen ander thuis kennen dan Nederland eruit te gooien. Minister Leers is de enige die hier een stokje voor kan steken. Ik roep hem op dit te doen, want het gaat hier om mensen. Mensen die zich thuis voelen in Nederland en erbij horen.

Ik maak me serieuze zorgen over het asielbeleid van dit kabinet. Gisteren heb ik een motie ingediend die ervoor moest zorgen dat asielzoekers de garantie krijgen dat ze bij vorst niet op straat belanden. De coalitiepartijen hebben die motie verworpen. Zij willen niet dat de zogenaamde ‘koudweerregeling’, die in het leven is geroepen voor daklozen, ook voor uitgeprocedeerde asielzoekers geldt. Ik vind dit zorgwekkend.

Die regeling komt nota bene uit de koker van GGD-artsen, mensen die weten wat gezond en wat gevaarlijk is. Zo’n regeling bedenken ze niet zomaar. Ik snap dan ook niet hoe de minister dit niet serieus kan nemen.

De minister hield vol dat zijn toezegging dat niemand bij vrieskou op straat gezet wordt voldoende zekerheid biedt. Als het dan toch fout gaat mogen we hem erop aanspreken. Ik vind dit zeer onverstandig. Moeten mensen eerst een ijskoude nacht op straat doorbrengen voor we ze in bescherming nemen? Ik kan me niet voorstellen dat de minister dit risico wil lopen.

Met mijn motie hadden we zulke situaties kunnen voorkomen, maar de minister ziet het belang er helaas niet van in.

Het asielbeleid treft ook gezinnen met jonge kinderen die hier vaak al jaren naar school gaan, de taal spreken en meedoen in de samenleving. Het voorbeeld van Sahar kwam veel aan bod in de media, maar zij is niet het enige kind dat hier al jaren meedoet, maar nu alsnog het land uitmoet.

Samen met de andere oppositiepartijen hebben we de minister gevraagd dit besluit terug te draaien. Daarmee zijn de problemen nog niet de wereld uit geholpen. Ik weet dat er meer vergelijkbare gevallen zijn, waarbij gezinnen die volledig thuis zijn in Nederland naar landen gestuurd dreigen te worden waarvan ze de taal soms niet eens begrijpen. Ik blijf me inzetten voor deze mensen.