Zonder visie wordt het niks - Hoofdinhoud
De tweede excellente plek voor mijn stage was in Emmen, bij de Bleerinck, onderdeel van zorggroep de Tangenborgh. De Bleerinck staat al sinds jaar en dag bekend om de hoge waardering die ze krijgt van de bewoners en de medewerkers. Na mijn stage begrijp ik wel waarom!
Ook in Emmen is het uitgangspunt van de zorg, dat het gaat om de voortzetting van het leven van alledag van de bewoners. Dus wonen mensen in kleine groepen van 5 a 6 mensen, hebben ze allemaal een eigen kamer met eigen badkamer (!) en leidt men op de Bleerinck het leven zoals men dat voordien buiten de instelling ook had. Er wordt dus per huiskamer gekookt, er worden boodschappen gedaan, er wordt gewassen en schoon gemaakt. Bij de woningen die midden in prachtige tuinen liggen, heeft men soms een eigen moestuintje, sommige huiskamers houden kippen en hebben dus eigen kakelverse eitjes en andere hebben pluktuinen voor hun bewoners. Allemaal een beetje afhankelijk van wat een bewoner gewend was voordat hij op de Bleerinck kwam wonen. Dat denken vanuit het gewone leven komt ook terug in een bloeiend verenigingsleven van de instelling. Mensen kunnen deelnemen aan ‘Vrouwen van nu’ voortzetten, biljarten, luisteren naar muziek, bij de zangvereniging of lid worden van een van de andere 25 clubs die worden georganiseerd. En op vrijdag is het visdag en staat de visboer op het plein.
In de Bleerinck verstaat men de kunst om de visie tot in de laatste details uit te werken voor de bewoners. Voor de medewerkers levert dat veel ruimte en vrijheid op en de wetenschap dat er vertrouwen is in de manier waarop ze het werk aanpakken. Elke groep, elke huiskamer doet het anders en dat mag, want de instelling volgt de mogelijkheden en de interesse van de bewoner. Voor de bewoners betekent een sterke visie vertrouwdheid, continuïteit door vaste medewerkers (aanstellingen van meer dan 15 jaar zijn gewoon in de Bleerinck) en veel activiteit via de alledaagse dingen van het leven. Voor verwanten is het een geruststelling dat er voor echtgenoot, vader of moeder wordt gezorgd op een manier zoals ze het zelf ook gedaan zouden hebben. In de Bleerinck wordt al jaren niemand vastgebonden, wandelt men naar zijn eigen kamer en komt men terug tegen koffietijd en worden mensen aan de arm meegenomen voor een ommetje als er even wat rust en nabijheid nodig is. Opvallend is, dat op plaatsen waar het werken goed is, ook altijd mensen met een verstandelijke beperking een werkplek vinden. Zo ook in de Bleerinck en al meer dan 10 jaar! Na de twee stages deze zomer, eerst bij de Posten en daarna bij de Bleerinck wil ik het wel van de daken schreeuwen naar de hele V&V sector in Nederland: ‘Yes, you can!’