Dagboek Kopenhagen: Dag 2

Met dank overgenomen van J.A. (Judith) Merkies i, gepubliceerd op woensdag 16 december 2009.

Kopenhagen, maandag 14 december 2009

Meteen een koude douche. De conferentie begint aan de tweede week. Een groot aantal ministers is al ingevlogen, maar de onderhandelingen zijn nu nog in de openbaarheid. Het is een theater en om de haverklap is er pauze. Ontwikkelingslanden stappen op en ontwikkelde landen trekken zich de haren uit het hoofd, daar zij het script niet meer begrijpen.

Theater, dat is steeds meer het woord wat zich opdringt deze dag.

Terwijl binnen de vlam in de pan slaat, staan buiten duizenden mensen in de kou te blauwbekken en te wachten om binnen te komen. Een collega parlementariër die de tachtig nadert staat ruim 4 uur in de kou en sommige parlementaire medewerkers zelfs zeven uur. Dan staat er nog een heel leger mensen die achter de ijzeren hekken en komen helemaal niet meer binnen. Een gekkenhuis, zowel binnen als buiten. Binnen gaat het helemaal niet meer over de inhoud, maar wordt er nog voordat het spel wordt gespeeld al over de spelregels moeilijk gedaan. Daarbij is het kennelijk ook belangrijk om te praten over wie het nou eigenlijk echt voor het zeggen heeft, terwijl het de bedoeling is dat het spel alleen maar winnaars heeft.

Voor buitenstaanders en nieuwelingen is het dan ook niet makkelijk om het spel te begrijpen.

Wel eensgezind toont zich de Europese Unie bij de persconferentie. Eendrachtig zitten alle instituties naast elkaar, de Raad, de Commissie en het Parlement. De woordvoerders maken elkaar zelfs complimenten. Ongekend zulke gezamenlijke persconferenties met hetzelfde geluid. Dat stemt hoopvol, al was het maar over de richting van de Unie. De Unie is in de war en somber.

Wel eensgezind toont zich de EUropese Unie bij de persconferentie. Eendrachtig zitten alle instituties naast elkaar, de Raad, de Commissie en het Parlement. De woordvoerders maken elkaar zelfs complimenten. Ongekend zulke gezamenlijke persconferenties met hetzelfde geluid. Dat stemt wel hoopvol, al was het maar over de richting van de Unie.

Ook de Unie is in de war en somber. EU commissaris Dimas merkt op dat hij zo verbaasd is dat de EU onder vuur ligt, terwijl het het enige deel is in de wereld dat met een concreet financieel aanbod is gekomen. Principes worden gestraft.

Van wie gaat de verandering dan komen? Prinsessen, prinsen en filmsterren zijn alom aanwezig. Op een spandoek op een centraal plein in Kopenhagen staat: 'Brad Pitt is saving the world'. Kroonprinses Victoria en kroonprins Charles lopen rond. En Arnold Schwarzenegger doet een poging Terminator of the Climate Change te worden. Kopenhagen is the place to be. En al deze internationale goodwill is natuurlijk heel mooi. Maar behalve dat al dat invliegen de CO2emissie van Kopenhagen enorm verhoogt, maakt al het sterrengeflonker geen echt verschil. Klimaattheater.