Stilte voor de strom - Hoofdinhoud

Direct na de verkiezingen diende zich in de Tweede Kamer het zomerreces aan. Normaal een periode van vakantie en rust op het Binnenhof. Ik had me voorbereid op een uitgebreide kennismaking met Den Haag, met het politieke metier, met de pers en met de collega’s. Op het vinden van een eenvoudig appartement, zonovergoten terrassen en betere eetgelegenheden. Maar niets van dat alles. We doken direct collectief de formatiebesprekingen in. Ook een manier om vakantie te vieren.

Zo werd het toch nog een hectisch periode. Met veel fractieberaad, commissievergaderingen, werkgroepenoverleg, plotselinge spreekbeurten en ingelaste werkbezoeken. Volledig afgedekt door een strikte radiostilte. Waardoor naar buiten toe nog wel eens de indruk van een stille periode werd gewekt. Nou, vergeet het maar.

De verkiezingen hebben ons weliswaar een grote zetelwinst opgeleverd, maar ook een zeer versnipperd politiek landschap. En zie daar maar eens chocola van te maken. Alle kleuren van de politieke regenboog zijn achtereenvolgens aan tafel geschoven. Elke ideologische stroming heeft ons uitgebreid de liefde verklaard. En de meest uiteenlopende formaties zijn de revue gepasseerd. Van Paars Plus en Paars PlusPlus tot en met een Midden Kabinet. En elke keer weer moesten cijfers worden doorberekend, voorstellen worden afgewogen en wensenlijstjes worden ingepast.

Inmiddels is de radiostilte opgeheven. Nu maar zien in hoeverre dit een stilte voor de storm was. Want er wacht ons nog een fikse klus. Het regeerakkoord zit goed en degelijk in elkaar. Maar nu de uitvoering nog.