Onze zorg

Met dank overgenomen van J.G.Ch.A. (Jan) Marijnissen i, gepubliceerd op woensdag 25 april 2007.

De ziekenhuizen staan deze week in de spotlights, en niet bepaald op een positieve manier.

Eerst was er het nieuws dat artsen in opleiding er in avond- en weekenddiensten vaak alleen voor staan, vaak oververmoeid zijn en het werk moeilijk aan kunnen.

Vandaag kwam het nieuws dat er jaarlijks meer dan 1.700 mensen onnodig overlijden als gevolg van vermijdbare fouten. Afgezet tegen het aantal patiënten, 1,3 miljoen, dat zich elk jaar in een ziekenhuis laat behandelen, valt het misschien mee.

Maar 1.700 mensen, ik vind het heel erg veel. En ik vind dan ook dat tot op de bodem moet worden uitgezocht waar en waarom de fouten gemaakt worden. Is het door personeelsgebrek, is het laksigheid, is het onkunde, bestaat er een wegkijkcultuur? Op al deze vragen moet een antwoord komen. De patiënten hebben daar recht op.

Let wel: Elk mens maakt fouten. Op de werkplaats waar ik eens werkte hing een spreuk met de tekst ‘Wie werkt, maakt fouten. Er zijn mensen die geen fouten maken…’ Dat bedoel ik. Maar onnodige fouten in de zorg met fatale afloop, door blijvende schade en in meer dan 1.700 gevallen per jaar zelfs een dodelijke afloop, moeten - kost wat kost - vermeden worden.

Ik nodig je uit, als je ervaringen hebt op dit terrein, me te vertellen wat er fout ging en hoe het te voorkomen zou zijn geweest. De SP-fractie kan met die gegevens aan de slag.

Mocht je het liever niet op dit weblog vertellen, dan kun je je verhaal ook mailen. Zie ook het SP-Nieuwsbericht: SP pleit voor medische ongevallenraad