Leve het VMBO

Met dank overgenomen van J.G.Ch.A. (Jan) Marijnissen i, gepubliceerd op zaterdag 14 april 2007.

Gisteren was ik op een VMBO-school in Someren (Brabant). Ik was uitgenodigd om een uur met leerlingen te praten over politiek, onderwijs en mezelf. Er waren zo’n dertig jongeren en een paar leraren. Ik heb ze uitgelegd hoe ik in de politiek terecht ben gekomen, hoe de Tweede Kamer werkt en wat ik vind dat goed onderwijs inhoudt.

Het eerste uur verliep zoals het meestal gaat, maar daarna gebeurde er iets heel bijzonders. Zie hier het verslag in het Eindhovens Dagblad.

De leerlingen gaan in de komende weken hun examens tegemoet, en ze wilden allemaal iets kwijt over het onderwijs dat ze kregen en krijgen. Er waren nogal wat klachten. ‘We zitten met z’n allen op het plein. Het is veel te druk. We krijgen geen les meer. We kennen de docenten onvoldoende, en zij ons ook onvoldoende. Het contact is minimaal.’

Gelukkig waren er een paar leraren bij aanwezig. Een enkeling had de moed om zich achter de leerlingen te scharen en te zeggen had het ‘m speet dat de leerlingen zich zo tekort gedaan voelden. Uiteindelijk heb ik gevraagd of ook de directeur erbij kon komen: ik wilde graag zijn commentaar horen op alle kritiek. Zijn reactie: ‘Ik ben pas een maand directeur. Mijn voorganger heeft dit allemaal doorgevoerd. Ik ben van mening dat we te ver zijn doorgeschoten met dat Nieuwe Leren. We moeten een middenweg zien te vinden.’

Sinds een poosje zijn nogal wat schoolbesturen en schooldirecties ‘in’ het zogenaamde Nieuwe Leren, oftewel competentiegericht leren. Het idee is dat kinderen het vooral zelf moeten uitzoeken. Pas als ze er helemaal niet uitkomen zijn er leraren die helpen. Ik heb dat altijd een totaal verkeerde benadering gevonden. Immers, kinderen op die leeftijd hebben steun en stimulans nodig, ze moeten worden gestimuleerd om in te zien dat leren iets moois is. Ze hebben leerkrachten nodig die een vuur bij hen ontsteken… Onderwijs geven is niet het vol gieten van een vat…

Twee op de drie jongeren gaat naar het VMBO. Ik pleit er al heel lang voor dat we veel meer aandacht, geld en energie moeten geven aan deze onderwijsvorm. De kinderen hebben daar recht op. De meeste VWO-leerlingen komen er wel, maar juist deze jongeren op het VMBO hebben recht op het best mogelijke onderwijs. Ik heb het idee - nee, de overtuiging - dat dit nu lang niet altijd het geval is. Mijn bezoek vandaag heeft mijn beeld bevestigd. Ik zal niet rusten vooraleer ook deze kinderen een eerlijke kans krijgen. En dat wil zeggen: Het beste onderwijs dat er bestaat.

Ik heb de leerlingen uitgenodigd om na hun examen een keer naar Den Haag te komen. Ik heb ze beloofd ze alles te laten zien en dat we dan verder praten. Met de leerkrachten en de directie heb ik afgesproken dat ik graag over een jaar een keer terugkom om te horen wat men met de kritiek van de (moedige!) leerlingen gedaan heeft.

Zie ook: Leve het VMBO (2)