Kibera

Met dank overgenomen van H.J. (Henk Jan) Ormel i, gepubliceerd op vrijdag 26 augustus 2011.

Midden in Nairobi ligt de sloppenwijk Kibera waar 1 miljoen mensen wonen onder de meest primitieve leefomstandigheden. Vanmiddag bezochten we met de Kamerdelegatie Kibera. Horloge moest af, onopvallende kleren en je onopvallend kleden. Dat is onmogelijk, want zodra je met 10 blanke en weldoorvoede Nederlanders je daar vertoont, weet heel Kibera dat er bezoek is. We liepen over een platgetreden zandweg van 3 meter breed en dit was de hoofdweg door de wijk. Aan beide zijden kleine winkeltjes waar vlees, groenten, mobiele telefoons en allerlei afgedankte, gedeukte elektrisce apparaten te koop werden aangeboden. Overal kinderen die ' how are you' riepen. Magere honden lagen overal en geiten en varkens wroetten in het afval. Af en toe moest je over een geul springen waar een grijze, stinkende drab langzaam doorheen sijpelde. Maar de mensen waren vriendelijk, lachten en waren druk met van alles. We gingen een soort kantine in. Binnen zaten ongeveer 50 jongeren naar een televisie te kijken. Een Nederlandse NGO, Mediafocus, organiseerde hier een discussiemiddag naar aanleiding van een televisieserie. Ik stelde de delegatie voor en vertelde waarom wij hier waren. Vervolgens vroeg ik of er vragen waren. De een na de ander stond op en formuleerde uiterst heldere en kritische vragen. Het werd een hele discussie, die niet onder deed voor een politieke avond ergens in Nederland! Na deze discussie liepen we verder Kibera in en kwamen bij een spoorlijn die dwars door deze sloppenwijk loopt. De krotten zijn ongeveer tot een halve meter van de rails gebouwd en de bewoners hebben nu opdracht gekregen om 20 meter aan beide zijden van de rails in volledig onbebouwde staat terug te brengen. Maar waar moeten de mensen die daar wonen dan naar toe? Een wijkcomité, gesteund door Amnesty International, onderhandelt nu met de spoorwegen voor een menswaardige oplossing. We worden begeleid door Justus Ngangaya en Naomi Barasa. Zij benadrukken steeds dat de menselijke waardigheid gerespecteerd moet worden. ook van mensen die in een sloppenwijk wonen! Geheel mee eens en mooi dat Nederland projecten in deze wijk met ontwikkelingsgeld steunt. We bezoeken ook nog een ziekenhuisje midden in de sloppenwijk en lopen dan weer naar de uitgang. We moeten een paar honderd meter over de rails lopen en zien de golfbaan die grenst aan de sloppenwijk. Een Golfer loopt met zijn golfkarretje naar een volgende hole. De zon gaat onder en massa's mensen lopen de wijk in. Vrouwen moeten voor zonsondergang in hun onderkomen zijn, want na zonsondergang wordt het pikdonker en is het uitermate onveilig, met name voor vrouwen. Om dezelfde reden moeten wij voor zonsondergang Kibera uit zijn. Wat opvalt is dat honderden, keurig gekleed met stropdas of mantelpak, de wijk inkomen. Dit zijn de mensen die een kantoorbaan hebben, maar toch te weinig verdienen om een huis te kunnen kopen. Een taxichauffeur verdient gemiddeld 80 Euro per maand en de eerste levensbehoeften zijn in Nairobi ongeveer net zo duur als in Nederland. Hoe overleven deze mensen? Hoe krijgen ze hun kleren zo schoon en gestreken? Hoe komen ze rond van minder dan 100 Euro per maand?