Lake Naivasha

Met dank overgenomen van H.J. (Henk Jan) Ormel i, gepubliceerd op maandag 29 augustus 2011.

Vandaag is de laatste dag van het werkbezoek aan Kenia. Na het bezoek aan het vluchtelingenkamp Dadaab gisteren, is het contrast met het reisdoel van vandaag groot. We bezoeken economische projecten waar Nederland bij betrokken is in het gebied rond Lake Naivasha. Maar kort na de verkiezingen van 2007 was dit gebied getuige van etnische conflicten waarbij vele doden vielen. En uiteindelijk help je landen in Afrika het best als ze toegang krijgen tot de wereldmarkt en een eigen economische productiviteit tot stand brengen die kwaliteitsproducten voortbrengt.

Daar bezochten we enkele voorbeelden van. We begonnen bij het bedrijf Ubbink dat zonnepanelen produceert. Het moederbedrijf zit in Doesburg en een productiebedrijf zit in Noord-Limburg. De platen die gebroken zijn of waar stukjes vanaf zijn, worden geëxporteerd naar het dochterbedrijf in Kenia. Hier worden de goede stukken zorgvuldig uit de gebroken platen gesneden en met passen en meten worden hier weer volledige zonnepanelen van gemaakt. Deze panelen zijn met name voor de lokale markt bedoeld. Het bedrijf maakt zorgvuldig gebruik van het uitgangsmateriaal en bouwt Know how op over de Afrikaanse markt. Het is ook een staaltje maatschappelijk verantwoord ondernemen. De 60 Keniaanse werknemers verdienen een goed salaris voor Keniaanse begrippen en de werkomstandigheden zien er keurig uit. De Nederlandse overheid heeft dit bedrijf gesteund via het fonds Private Sector Investeringen( PSI). Met name het MKB kan via dit fonds maatschappelijk verantwoorde investeringen doen en Nederland draagt bij aan ontwikkeling van bedrijvigheid in een partnerland.

Na dit bedrijf gingen we naar Interplant Roses. Hier wordt volop gebruik gemaakt van Nederlandse technologie om ecologisch verantwoord rozen te produceren. Dat is ook van groot belang want Lake Naivasha is een zeer kwetsbaar ecosysteem dat wordt bedreigd door vervuiling.

We krijgen een presentatie van het WWF die een totaalbeheerplan van het Lake Naivasha heeft opgezet. Ieder bedrijf dat water onttrekt aan het meer of vervuiling loost op het meer wordt in kaart gebracht. Dit project verdient zeker ook Nederlandse steun, al is het maar omdat 65% van de 79.000 ton bloemenexport uit dit gebied via de Nederlandse bloemenveiling gaat! De Nederlandse bloemenindustrie kan door steun te verlenen aan dit project aantonen dat ook zij maatschappelijk verantwoord ondernemen.

Er komen zoveel snijbloemen uit dit gebied dat zo'n kwetsbaar ecosysteem heeft, dat het hoog tijd wordt dat de Nederlandse klant zich dat bewust is en kan kiezen voor ecologisch verantwoord gekweekte snijbloemen!

' s Middags bezochten we de Lari zuivelcoöperatie waar vele kleine boeren melk aan leveren. De productie van de koeien is nog erg laag en de melk wordt nog per liter uitbetaald, waarbij vet- en eiwitpecentage niet wordt gemeten. De gemiddelde boer heeft 4 koeien, die ongeveer 4000 kg. melk per lactatie produceren. SNV begeleidt op diverse plaatsen in Kenia zuivelcoöperaties waaronder zelfs een coöperatie voor de verwerking van kamelenmelk! Regiodirecteur voor SNV in Kenia hield een enthousiast betoog dat goed aansluit bij het regeringsbeleid: meer aandacht voor de agrarische sector! Mijn vetrinaire handen jeuken bij het zien van al die agrarische uitdagingen! Tussen twee presentaties door loop ik tijdens de lunch even naar de oever van lake Naivashe. Vlak voor het meer is tussen het hotelterrein en het meer een soort slotgracht gegraven ter bescherming tegen nijlpaarden die hier in grote getale voorkomen. Helaas geen nijlpaard gezien, wel enorme hopen nijlpaardenontlasting. Op een eiland in het meer zijn impala's en waterbokken te zien. Kingfishers en ibissen vliegen vlak over mijn hoofd. Op de terugweg naar Nairobi zien we zelfs drie giraffes en een groepje Grant zebra's! Kenia is een land vol contrasten. Kenia heeft het in zich om de economische motor van Afrika te worden, maar kan dat niet op eigen kracht bereiken. Eind van de dag nemen we afscheid van ambassadeur Joost Reintjes, tweede man Hans Docter en eerste politieke secretaris Camilla Veerman. Ze hebben de delegatie van begin tot eind begeleid en professioneel ondersteund. Petje af! Je wordt als delegatie tijdens zo'n relatief kort verblijf in een land als het ware in een pressure cooker gegooid en in korte tijd volgestopt met impressies en kennis. In een paar dagen in het land zelf leer je meer dan je in een jaar kan lezen. Nu naar huis na 9 intensieve dagen!