Richtlijn 1978/142 - Harmonisatie van nationale wetgeving inzake materialen en voorwerpen die vinylchloride-monomeer bevatten en bestemd zijn om met levensmiddelen in aanraking te komen - Hoofdinhoud

officiële titel

officiële Engelstalige titel

 

Rechtsinstrument	Richtlijn
Wetgevingsnummer	Richtlijn 1978/142
Origineel voorstel	COM(1976)680
Celex-nummer i	31978L0142

Avis juridique important

|

Richtlijn 78/142/EEG van de Raad van 30 januari 1978 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der Lid-Staten inzake materialen en voorwerpen die vinylchloride-monomeer bevatten en bestemd zijn om met levensmiddelen in aanraking te komen

Publicatieblad Nr. L 044 van 15/02/1978 blz. 0015 - 0017

Bijzondere uitgave in het Fins: Hoofdstuk 13 Deel 8 blz. 0044

Bijzondere uitgave in het Grieks: Hoofdstuk 03 Deel 20 blz. 0087

Bijzondere uitgave in het Zweeds: Hoofdstuk 13 Deel 8 blz. 0044

Bijzondere uitgave in het Spaans: Hoofdstuk 13 Deel 8 blz. 0091

Bijzondere uitgave in het Portugees: Hoofdstuk 13 Deel 8 blz. 0091

++++

RICHTLIJN VAN DE RAAD

van 30 januari 1978

betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der Lid-Staten inzake materialen en voorwerpen die vinylchloride-monomeer bevatten en bestemd zijn om met levensmiddelen in aanraking te komen

( 78/142/EEG )

DE RAAD VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN ,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Economische Gemeenschap , inzonderheid op artikel 100 ,

Gelet op Richtlijn 76/893/EEG van de Raad van 23 november 1976 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der Lid-Staten inzake materialen en voorwerpen bestemd om met levensmiddelen in aanraking te komen ( 1 ) , inzonderheid op artikel 3 ,

Gezien het voorstel van de Commissie ,

Gezien het advies van het Europese Parlement ( 2 ) ,

Gezien het advies van het Economisch en Sociaal Comité ( 3 ) ,

Overwegende dat in artikel 2 van Richtlijn 76/893/EEG is bepaald dat materialen en voorwerpen aan levensmiddelen geen bestanddelen mogen afgeven in hoeveelheden die gevaar kunnen opleveren voor de menselijke gezondheid ;

Overwegende dat in artikel 3 van dezelfde richtlijn is bepaald dat de Raad overeenkomstig de procedure van artikel 100 van het Verdrag door middel van een richtlijn de bijzondere bepalingen vaststelt die van toepassing zijn op bepaalde groepen materialen en voorwerpen ( specifieke richtlijnen ) ; dat deze bepalingen met name specifieke grenzen kunnen bevatten voor de migratie van bepaalde bestanddelen in of op levensmiddelen , evenals andere voorschriften om artikel 2 van genoemde richtlijn te doen naleven ;

Overwegende dat bij proeven met dieren is gebleken dat de toediening van grote hoeveelheden vinylchloride-monomeer schadelijke effecten veroorzaakt en dat deze effecten ook bij de mens zouden kunnen optreden ;

Overwegende dat het Wetenschappelijk Comité voor de menselijke voeding een advies heeft uitgebracht waarin werd gesteld dat de aanwezigheid van vinylchloride-monomeer in polyvinylchloride en aanverwante polymeren zoveel mogelijk dient te worden beperkt en tegelijkertijd de aanbeveling heeft gedaan dat er bij toepassing van een methode die in het algemeen op de meeste levensmiddelen en door de meeste controlerende laboratoria kan worden toegepast , geen vinylchloride in levensmiddelen of drinkwater mag kunnen worden aangetoond ;

Overwegende dat thans verder onderzoek wordt verricht betreffende vinylchloride-monomeer , maar dat in afwachting van de resultaten van dit onderzoek de opname van vinylchloride-monomeer voorzichtigheidshalve dient te worden beperkt ;

Overwegende dat het passende instrument om deze doelstelling te verwezenlijken een specifieke richtlijn is in de zin van artikel 3 van Richtlijn 76/893/EEG waarvan de algemene voorschriften ook op het onderhavige geval van toepassing worden ;

Overwegende echter dat deze richtlijn niet op alle aspecten van de materialen en voorwerpen op basis van polymeren of copolymeren van vinylchloride betrekking heeft en dat de Lid-Staten derhalve dienen te worden gemachtigd om de in artikel 7 van Richtlijn 76/893/EEG vastgestelde aanduidingen op de etikettering niet verplicht te stellen overeenkomstig de in de leden 4 en 5 van dit artikel geboden mogelijkheden .

HEEFT DE VOLGENDE RICHTLIJN VASTGESTELD :

Artikel 1

1 . Deze richtlijn is een specifieke...

Deze wettekst is overgenomen van EUR-Lex.

Van deze pagina bestaat een uitgebreide versie met de samenvatting van wetgeving, de juridische context, de Europese rechtsgrond, een overzicht van verwante dossiers en tot slot de betrokken zaken van het Europees Hof van Justitie.