Eurocrisis bedreigt nationale democratie - Hoofdinhoud

De manier waarop de instellingen van de Europese Unie de crisis proberen te bezweren, zet de nationale democratieën zwaar onder druk. Al bij de ratificatie van het Verdrag van Lissabon in 2008 werd de Ierse bevolking als een hinderlijk obstakel gezien. In het Europees Parlement riepen ze schande dat deze 4,5 miljoen inwoners durven te beslissen voor de rest van Europa. Dezelfde geluiden waren deze week te horen toen het Slowaakse parlement tegen de uitbreiding van het noodfonds stemde. De Slowaakse regering trad zelfs af zodat de EU alsnog haar zin kan krijgen.

Volgende week vrijdag heeft er een belangrijke vergadering plaatst van de Europese ministers van Financiën. Daar worden voorstellen voorbereid voor de Europese Raad die een paar dagen later plaatsvindt. Een meerderheid van de Tweede Kamer ziet het nut niet in van een debat met de minister voorafgaand aan de bijeenkomst, omdat de ministers ter plekke pas kennis zouden nemen van het nieuwe plan uit de koker van Merkel en Sarkozy. Volgens mij weet de minister weldegelijk vooraf meer van de plannen en zet het parlement zo zichzelf buiten spel. Willen de crisismaatregelen die de EU neemt op draagvlak rekenen, dan is betrokkenheid van de nationale parlementen essentieel. Tegen allen die deze willen inperken door onder andere nationale veto’s af te schaffen wil ik zeggen: uitholling van de nationale democratie leidt niet tot een méér maar minder democratisch Europa.