11 november 2011 - Hoofdinhoud
De begrotingsbehandelingen zijn begonnen en dat betekent de kans om de strijd aan te binden met de heersende, eendimensionale visies op de problemen van onze tijd. En dat doen we dan ook ;)
Waar de rest van Den Haag de natuur slechts in geïsoleerde debatten wil bespreken, geven wij het belang van onze leefomgeving de rol die het verdient: de hoofdrol. Natuur is niet alleen waardevol in zichzelf maar óók de basis van ons bestaan. Alles wat we maken, verhandelen, kopen, eten, drinken, dragen en gebruiken heeft immers zijn basis in de natuur. Wie doet alsof de natuur niets met economie te maken heeft, zoals Maxime Verhagen en Henk Bleker lijken te denken op hun superministerie van Economische Zaken, heeft er dus niets van begrepen. Economen van niks!
Zonder natuur geen economie, en zonder natuur ook geen volksgezondheid. Op aandringen van de Partij voor de Dieren beloofde de minister van VWS de effecten van groen mee te nemen in haar gezondheids- en preventiebeleid. Dat is nu een jaar geleden en in de inmiddels geproduceerde nota blijft het belang van natuur ernstig onderbelicht. Alle reden dus om -opnieuw- volop aandacht te vragen voor de noodzaak van vergroening van onze leefomgeving. Natuur in de straat, groene speelpleinen, natuurlijke speelplaatsen voor kinderen, groen om de stad, natuurgebieden om in te kunnen dwalen; allemaal onmisbaar voor onze gezondheid.
We hebben minister Schippers overigens ook een 'briefje laten schrijven' aan staatssecretaris Bleker, waarin ze hem duidelijk maakt dat zij niet langer toestaat dat de volksgezondheid in gevaar komt door de veeindustrie en geïndustrialiseerde landbouw. Die "Beste Henk-brief" was uiteraard fictief, maar de CDA-fractie kon er (als enige fractie overigens) niet om lachen...
Het CDA was ook niet erg gelukkig met de aanval die we hebben ingezet tegen de willekeur in de belastingregels. Wie een dier koopt met de bedoeling om hem goed te verzorgen, betaalt 19% extra aan de staatskas, maar wie een dier koopt met de bedoeling om het vet te mesten, te slachten en in dunne plakjes te snijden, betaalt maar 6% btw. Dat is een verkapte subsidie op het doden van dieren, betoogden we vorige week, waar zo snel mogelijk een einde aan moet komen. De belasting op vlees moet in het normale btw-tarief. Behalve dat het de belastingregels een stuk logischer zou maken, levert dat de staatskas minstens 930 miljoen euro op. Per jaar! De kosten van de dierenarts en het ophalen van een dier uit het asiel moeten juist in het lage btw-tarief, stelden we voor. Afgelopen dinsdag stemde de Kamer erover en bizar genoeg vindt de PVV dat de dierenarts onnodig duur mag blijven. De partij van Dion Graus stemde tegen al onze voorstellen.
Succes was er wel voor de bescherming van zeereservaten. De Kamer steunde mijn motie om de obstakels daarvoor weg te nemen in het Europese Visserijbeleid. Mooi, dat brengt de bescherming van onze mariene natuur een stapje dichterbij. Duurt toch al veel te lang!
De Kamer stemde onlangs ook in met onze motie voor regels voor de brandveiligheid van stallen. Eindelijk! Daar hebben we sinds onze intrede in de Kamer voortdurend om gevraagd. Mooi dat een meerderheid van de Kamer nu ook vindt dat dieren een betere, wettelijke bescherming tegen brand verdienen dan wc-rollen, printers, balpennen of tafellakens. Dieren zijn geen dingen, en aan hun verblijven moeten dus strengere brandveiligheidseisen gesteld worden dan aan goederenloodsen.
Vrolijk werd ik ook van de open visie waarmee Kinderboerderij de Kloosterhof reageerde op opmerkingen over de manier waarop zij hun konijnen hielden.Nadat zij door een konijnenexpert gewezen werden op het feit dat konijnen sociale dieren zijn, die een maatje nodig hebben én bewegingsruimte, hebben ze binnen de kortste keren werk gemaakt van een nieuw konijnenverblijf, waarin de dieren in groepen worden gehouden en kunnen springen, graven en klimmen. Helemaal goed en reden voor de Stichting Konijnenbelangen om hen de Snuffelaward 2011 toe te kennen. Hele eer om die te mogen uitreiken.
En terwijl in ons land eveneens veel onkunde bestaat over het houden van paarden en pony's, liet de Paardenmaat me onlangs zien dat er gelukkig ook mensen zijn die weten dat het anders moet. Ook paarden zijn sociale dieren die zonder maatjes, beweging en een voerregime dat bij ze past ernstig te lijden hebben van de manier waarop ze worden gehouden. De mensen van de Paardenmaat laten zien dat het kan. Inspiratie voor onze strijd voor een beter paardenwelzijn in ons land!