Quarterback Hamming - Hoofdinhoud

Jan Hamming nam donderdag afscheid als wethouder in Tilburg. Hij verruilt het wethouderschap van de textielstad voor het burgemeesterschap van wellicht de mooiste vestingstad van ons land. Tilburg mag een traan laten en Heusden in de handen knijpen. Bestuurders zoals Jan, die mogen we koesteren. Ik beschouw Jan als een bloedbroeder.

We zaten in hetzelfde PvdA-klasje, we begonnen tegelijkertijd als wethouder, en maakten en maken ons druk om dezelfde dingen. We winden ons niet alleen op over grote ambities, maar bovenal om alledaagse problemen in buurten en wijken. Wie echt iets voor mensen wil betekenen, moet van aanpakken weten.

De huismeester, de onderwijzer, de buurtregisseur en de jongerenwerker doen niet liever dan dat. Ze zoeken de schijnwerpers niet op, ze willen gewoon hun werk kunnen doen. Zij kunnen de situatie inschatten. Zij kennen de raddraaiers die overlast veroorzaken, weten waar de alleenstaande moeder tegenaan loopt, en hebben oog voor de oudere dame die zich eenzaam voelt in haar eigen woning. Zij kunnen als geen ander op zoek gaan naar een creatieve oplossingen. Zolang ze daar de ruimte voor krijgen.

Een goede bestuurder zorgt ervoor dat zij die ruimte krijgen. Jan zei het gisteren zo: 'Een wethouder is als een quarterback. Hij speelt de bal door aan de aanvallende spelers, zodat zij kunnen scoren.' Ik vind dat het mooiste wat er is. Maar het dat is in een bestuurlijke omgeving verdomde moeilijk en niet voor bange mensen. Je spreekt samen het spel af, maar je kunt niet alles dichtregelen. Want juist die vrije speelruimte is zo belangrijk.

Dat is de plaats van de PvdA. Pal achter de mensen aan de frontlijn én pal achter hun quarterbacks. En dat gaat soms over partijgrenzen heen. Wij kunnen versterken, ondersteunen, meedenken buiten de kaders en er samen voor zorgen dat zij kunnen scoren. Touchdown!