10 jaar na Fortuyn - Hoofdinhoud

Vandaag is het precies tien jaar geleden dat Pim Fortuyn op laffe wijze werd gedood. Net als de meeste anderen weet ik nog precies waar ik was en wat ik deed. Het was verkiezingstijd en ik bereidde me voor op een debat in het Zwolse gemeentehuis. Dat debat ging natuurlijk niet meer door. In mijn boekenkast staat een rijtje lezenswaardige traktaten van Fortuyn. Zijn publikatie ‘Zielloos Europa’ tegen een Europa van technocraten, bureaucratie, subsidies en onvermijdelijke fraude, is nog steeds actueel en sluit goed aan bij mijn opvattingen over de EU. In ‘Uw baan staat op de tocht’ pleit Fortuyn voor afschaffing van alle arbeidscontracten van onbepaalde duur. Hij wil alleen nog maar tijdelijke contracten van maximaal vijf jaar en dat mensen ‘ondernemer worden van de eigen arbeid.’ Fortuyn laat zich hier van zijn liberale kant zien. Minder bekend is het traktaat ‘50 Jaar Israël, hoe lang nog?‘ waarin Fortuyn zijn zorgen uit over de seculiere staat Israël. Die staat wordt volgens hem ‘van binnenuit bedreigd door hedonistische jongeren die er hun leven niet meer aan willen besteden en fundamentalistische orthodoxe joden voor wie de theocratische staat een wenkend perspectief is. Een staat die van buitenaf wordt bedreigd als een definitieve regeling niet totstandkomt en als de moderniteit in de Palestijnse autonome gebieden geen voet aan de grond krijgt.’ Deze traktaten dateren allemaal uit het einde van de jaren negentig maar kunnen ook nu nog goed dienen als slijpsteen voor de geest.