Richtlijn 2012/17 - Wijziging van Richtlijn 89/666/EEG en Richtlijnen 2005/56/EG en 2009/101/EG van het Europees Parlement en de Raad wat de koppeling van centrale, handels- en vennootschapsregisters betreft - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 156/1

Ondernemingen breiden zich in toenemende mate over nationale grenzen uit, daarbij gebruik makend van de door de interne markt geboden mogelijkheden. Bij grens-overschrijdende concerns, alsook bij veel herstructureringsoperaties, zoals fusies en splitsingen, zijn vennootschappen uit verschillende lidstaten betrokken. Daarom is er een toenemende vraag naar toegang tot informatie over vennootschappen in een grens-overschrijdende context. Officiële informatie over vennootschappen is echter niet altijd gemakkelijk op grensoverschrijdende basis verkrijgbaar.

De Elfde Richtlijn 89/666/EEG van de Raad van 21 december 1989 betreffende de openbaarmakingsplicht voor in een lidstaat opgerichte bijkantoren van vennootschappen die onder het recht van een andere staat vallen (3) bevat een lijst van akten en gegevens die vennootschappen in het register van hun bijkantoor openbaar moeten maken. Voor de registers geldt echter geen wettelijke verplichting om gegevens over buitenlandse bijkantoren uit te wisselen. Dit leidt tot rechtsonzekerheid voor derden, omdat haar bijkantoor werkzaam kan blijven ondanks de doorhaling van de vennootschap in het register.

Transacties zoals grensoverschrijdende fusies hebben de dagelijkse samenwerking tussen ondernemingsregisters tot een noodzaak gemaakt. Richtlijn 2005/56/EG van het Europees Parlement en de Raad van 26 oktober 2005 betreffende grensoverschrijdende fusies van kapitaalvennootschappen (4) verplicht de registers tot grensoverschrijdende samenwerking. Het ontbreekt evenwel aan vaste communicatiekanalen die procedures kunnen versnellen, taalproblemen kunnen helpen oplossen en rechtszekerheid kunnen vergroten.

Richtlijn 2009/101/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 september 2009 strekkende tot het coördineren van waarborgen, welke in de lidstaten worden verlangd van de vennootschappen in de zin van de tweede alinea van artikel 54 van het Verdrag, om de belangen te beschermen zowel van de deelnemers in die vennootschappen als van derden, zulks teneinde die waarborgen gelijkwaardig te maken (5) zorgt er onder meer voor dat in een register opgeslagen akten en gegevens hetzij op papier, hetzij langs elektronische weg toegankelijk zijn. Burgers en ondernemingen dienen echter nog steeds het register per land te raadplegen, vooral omdat de huidige vrijwillige samenwerking tussen registers onvoldoende is gebleken.

In de mededeling van de Commissie getiteld „Naar een Single Market Act” wordt de koppeling van centrale, handels- en vennootschapsregisters genoemd als een noodzakelijke maatregel om een bedrijfsvriendelijker juridisch en fiscaal klimaat tot stand te brengen. De koppeling zou moeten bijdragen tot het bevorderen van het concurrentievermogen van het Europese bedrijfsleven door het verminderen van de administratieve lasten en het vergroten van de rechtszekerheid, hetgeen op zijn beurt zou moeten bijdragen tot het overwinnen van de wereldwijde economische en financiële crisis, dat een van de prioriteiten van de Europa 2020-agenda...