D66 Inzet: Aanpak Kantorenleegstand - Hoofdinhoud
Het aantal leegstaande gebouwen in ons land neemt steeds verder toe. Van de kantoren staat zo'n 15% leeg, bij winkelpanden en bedrijfsgebouwen is het niet veel beter. Dat komt door demografische en maatschappelijke ontwikkelingen: de bevolking vergrijst, de beroepsbevolking krimpt en mensen doen steeds meer online. Er zijn dus steeds minder gebouwen nodig.
Desondanks blijven veel gemeenten en projectontwikkelaars nieuwe kantoren neerzetten. Simpelweg omdat ze daar geld mee verdienen. Gemeenten verkopen grond aan ontwikkelaars die de kantoren weer verkopen aan beleggers. Die zetten de gebouwen in hun boeken maar zonder de waarde aan te passen bij langdurige leegstand. Zo is niet alleen een vastgoedzeepbel van vele miljarden opgeblazen maar is ook de inrichting van ons landschap aangetast.
Deze op persverse prikkels gebaseerde negatieve spiraal moest snel doorbroken worden. Daarom is D66 positief over het akkoord dat alle betrokken partijen hebben gesloten. Zo komt er betere regie en afstemming tussen gemeenten en een -door het Rijk beheerd- fonds waaruit het ombouwen en slopen van lege kantoren wordt betaald. Dit zijn goede stappen, al is het goed dat de NMa bekijkt of dit geen onwenselijke (huur)marktbeinvloeding betekent.
Een ding is zeker. Om het probleem van de lege kantoren duurzaam op te lossen, is meer nodig dan een fonds. Nieuwbouw moet beter gebaseerd worden op de reele (regionale) behoefte. Dus alleen bouwen als er vraag naar is. En er moet gerekend worden met de werkelijke (grond- en vastgoed)waarde. Dus geen stuntprijzen en concurrentie tussen gemeenten. En eigenaren moeten hun panden herwaarderen en geleidelijk hun verlies nemen. Lees deze en andere voorstellen in de D66 Aanpak Kantorenleegstand.