Eurocrisis: Europese Groenen doen wat EU-leiders nalieten - Hoofdinhoud
Sinds het uitbreken van de crisis vonden er talloze eurotoppen plaats. Die hebben echter niet geleid tot concrete oplossingen voor het beteugelen van die crisis. Integendeel, ze hebben geleid tot een uitbreiding van die crisis, een neerwaartse spiraal van besparingen en recessie, tot sociale afbraak en groeiende euroscepticisme. Er is een chronisch gebrek aan politieke visie en daadkracht bij Europese leiders. De liberaal-conservatieve politieke families hebben de macht in zowel de Raad, de Europese Commissie als het Europees Parlement. Ze doen er alleen bitter weinig mee. Daarom stellen enkele Groene Europarlementariërs uit de Benelux-landen vandaag een concreet actieplan voor.
"Na de twee laatste eurotoppen in februari en maart verklaarde president Van Rompuy steeds dat de EU het ergste had overwonnen en dat de Unie op een kantelmoment zit", reageert GroenLinks-Europarlementarier Bas Eickhout. "Maar voorlopig kantelt het niet de goede richting op: de werkloosheid in de EU bereikt een recordhoogte, de banken zijn structureel ongezond en sleuren overheden mee in hun val."
Volgens de groene Europarlementariërs weigeren Europese overheden steevast om de structurele oorzaken van de crisis in te zien:
-
-Een ongelijkheid in de verdeling van welvaart die de laatste decennia is gegroeid, in combinatie met een overspannen, een te grote en te risicovolle financiële sector, die ook nog eens op een publiek vangnet mag rekenen wanneer het fout gaat. Europese banken moeten gedwongen worden hun onhoudbare schulden af te bouwen en hun verliezen te nemen.
-
-Het huidige economisch model draait vast op niet alleen staatsschulden, maar ook een sociale en ecologische schuld. Een eeuw van groei gebaseerd op niet duurzame consumptie en excessief gebruik van steeds duurdere grondstoffen, loopt onherroepelijk vast.
-
-Een monetaire unie is onhoudbaar zonder een stevige fiscale en politieke unie.
De Europarlementariërs stellen vast dat inmiddels de aandacht wel meer naar investeringen gaat, maar dat de kleur van die investeringen onduidelijk is: "Een premier als Hollande doet terecht een oproep om te investeren in banen, maar ik stel vast dat uit de socialistische hoek dan toch vaak vastgehouden wordt aan oude economie. Wij willen investeren in nieuwe banen, in een nieuwe economie. De kleur van die economie is groen, een economie die innoveert en de concurrentie op de wereld aangaat, in plaats van de concurrentie tussen lidstaten vegroot."
Op basis van deze analyse stellen de Groene Europarlementariërs 39 zeer concrete maatregelen voor die binnen een jaar kunnen worden goedgekeurd en geïmplementeerd. Het enige element dat daarvoor nodig is, bestaat uit een grondstof die de EU de jongste jaren helaas ook mist: politiek leiderschap. Mochten de groenen over de macht beschikken die liberalen en christendemocraten al vele jaren bezitten, dan was de crisis niet zo ver geëscaleerd, en met deze maatregelen structureel bijgestuurd richting duurzaam herstel.