Maandag 20 juni 2011 - Hoofdinhoud

Twee weken geleden schreef ik een brief aan Marja van Bijsterveldt. Deze minister doet veel goeds, maar er zijn drie kwesties die zó indruisen tegen mijn gevoel van rechtvaardigheid dat ik vond dat ik het niet kon maken vrolijk naast haar op de regeringsboot door de Amsterdamse grachten te varen tijdens de komende grachtenparade. Marja van Bijsterveldt wil niet dat de wettelijke positie van homoseksuele leraren en scholieren wordt verbeterd, ze is tegen verplichte voorlichting en ze blijft weigerambtenaren de hand boven het hoofd houden.

Nadat toenmalig burgemeester Kenneth Livingstone van Londen scholen verplichtte goede voorlichting te geven over homoseksualiteit, nam het geweld tegen homo’s daar zienderogen af.

Omdat ik weet dat andere organisaties wel eens problemen hebben met initiatieven die uit ‘Best’ komen, besloot ik in mijn brief alleen de kwestie van de weigerambtenaren te noemen. Die zaak is immers zo verbonden aan de Stichting Vrienden van de Gay Krant (SVGK) dat anderen dan nog voldoende redenen zouden hebben om mijn voorbeeld te volgen. Daarom schreef ik:

Geachte mevrouw Van Bijsterveldt, beste Marja,

U weet dat ik grote bewondering heb voor uw persoonlijke inzet als het gaat om de homo-emancipatie. U zet het werk van uw voorganger Ronald Plasterk op een waardige wijze voort. Het lukte u zelfs om meer geld te reserveren voor dit onderwerp. En dat terwijl vrijwel overal op moet worden bezuinigd. Hulde daarvoor.

Ook uw daadkracht in het wegwerken van de adoptieachterstelling in het geval van lesbische paren verdient niets dan lof.

Toch heb ik, niettegenstaande mijn respect, besloten geen gebruik te maken van uw uitnodiging om tijdens de komende Canal Parade mee te varen op uw ministeriële boot. Het feit dat u, ondanks een ruime Kamermeerderheid die anders van u eist, toch wilt vasthouden aan het fenomeen van de weigerambtenaar, laat mij geen enkele keus.

Een overheid kan het niet maken om enerzijds miljoenen uit te geven aan voorlichting om homodiscriminatie uit te roeien en anderzijds overheidsdienaren in staat te stellen onderscheid te blijven maken tussen homo en hetero. De negatieve voorbeeldwerking die hier van uit gaat krijgt geen steun van de bevolking en wordt verfoeid door een grote Kamermeerderheid.

U weet dat ik op veel andere fronten groot fan van u ben, maar deze halsstarrigheid is reden voor mijn beslissing om toch niet met u mee te varen. Ik zal aan de kant op een klein bootje de regeringsboot bewonderen en u met een gepast applaus voor uw inzet op diverse dossiers begroeten.

Die brief heeft heel wat losgemaakt. Diverse andere organisaties sloten zich aan bij mijn initiatief en lieten de minister weten eveneens geen prijs te stellen op haar uitnodiging voor een ‘feestje’, wel voor een goed gesprek op het ministerie over de pijnpunten die nu eindelijk moeten worden opgelost. Het COC geloofde aanvankelijk nog steeds in een goed gesprek aan boord van de boot, maar veel afdelingen zijn juist gaan twijfelen. Het landelijk COC-bestuur is het inhoudelijk immers geheel eens met het protest van de mensen die de uitnodiging van de minister nu even afslaan.

Op Facebook is ondertussen een ‘cause’ actief onder de naam Against participation of Minister Van Bijsterveldt to the Amsterdam Canal Pride. Daar hebben honderden mensen en organisaties, waaronder COC-afdelingen, zich verenigd. Op die plek is ook te lezen dat velen een bijzonder welkom aan de minister in gedachten hebben. Er wordt opgeroepen tot een fluitconcert vanaf de kade, boegeroep, het demonstratief toekeren van de rug en zelfs is er een oproep te vinden tot het werpen van waterbommen vanaf de bruggen.

Dat laatste gaat me veel te ver. Samen met het COC zou ik de minister daarom willen vragen om vooraf in discussie te gaan met de genodigden die het moeilijk hebben met het feit dat de minister ingaat tegen de wens van een Kamermeerderheid en zelfs van prominente partijgenoten van de minister zoals CDA-wethouder Klein van Den Haag. Als we tijdens zo’n gesprek elkaar kunnen vinden, ben ik de eerste die de uitnodiging alsnog zal accepteren. Sterker zelfs, dan ik neem namens de SVGK enkele flessen champagne mee.