Een Europees asielsysteem: in 2012 wel?

Met dank overgenomen van J.A. (Jeanine) Hennis-Plasschaert i, gepubliceerd op dinsdag 17 juni 2008, 13:06.

in Nieuws

De Europese Commissie zal vanmiddag aangeven dat de lidstaten onvoldoende vooruitgang boeken op het terrein van een gezamenlijk Europees asielbeleid. Er blijken té grote verschillen tussen de lidstaten te bestaan als het bijvoorbeeld gaat om het al dan niet accepteren van asielverzoeken. De oorzaak moet vooral worden gezocht in het feit dat lidstaten in theorie vergaande harmonisatie nastreven, maar in de praktijk kiezen voor besluitvorming die juist het tegenovergestelde bewerkstelligt. De grootste gemene deler blijkt dan ineens minimaal te zijn.

Al jaren geleden hebben de EU-lidstaten ambitieuze doelstellingen gesteld om tot een Europees asielbeleid te komen. In 2010 zouden de EU-lidstaten over één asielprocedure en één asielstatus moeten beschikken. VVD-Europarlementariër Jeanine Hennis-Plasschaert, woordvoerder asiel en migratie voor de Europese liberalen, roept de lidstaten al langer op om aan de 'eigen' afspraken te voldoen.

Zij is positief over het initiatief van de Commissie om de richtlijn uit 2004, waarin minimumcriteria voor het toekennen van asielverzoeken zijn afgesproken, opnieuw tegen het licht te houden. Ook het voorstel om in nauwe samenwerking met UNHCR centra te bouwen buiten de EU, alwaar de asielzoekers kunnen worden opgevangen en de asielprocedure reeds kunnen doorlopen, kan op haar steun rekenen.

Jeanine Hennis-Plasschaert: "Een level-playing field op het gebied van asiel wordt niet bereikt als lidstaten op dezelfde voet verder gaan. Deze grote verschillen ondergraven het Dublin-systeem dat juist tot doel heeft om het zgn. asielshoppen in de EU te voorkomen. Er moet worden gewerkt aan een daadwerkelijk effectief alomvattend systeem waarbij opvang in de regio evenals 'resettlement' een grote rol spelen."

De Europese Commissie schuift de deadline voor een Europees Asielsysteem in haar voorstel wijselijk door naar 2012. Jeanine Hennis-Plasschaert: "Keer op keer blijkt dat de lidstaten afspraken maken waar ze zich in de praktijk niet aan kunnen, of beter: willen, houden. Dat Europese wetgeving een proces van de lange adem is, is iedereen inmiddels wel duidelijk. Maar laten we dan in ieder geval realistische doelstellingen stellen om enige geloofwaardigheid te bewaren."