Opiniestuk Europa.eu.nl - Hoofdinhoud
Europeaan van de week: Louis Bontes
In deze rubriek krijg iedere week een andere Nederlander het woord die betrokken is bij Europa. Europarlementariërs, topambtenaren of nationale politici, iedereen krijgt een podium om zijn of haar mening over Europa te geven. Deze week Louis Bontes, Tweede Kamerlid voor de PVV.
Waarom bent u woordvoerder Europese Zaken geworden?
Voordat ik Tweede Kamerlid werd, heb ik een jaar als Europarlementariër in Brussel en Straatsburg gewerkt. Deze ervaring wilde ik graag benutten. Ik heb de Brusselse bureaucratie van nabij meegemaakt. Dat kan niet iedereen zeggen. De PVV is een zeer Europa kritische partij. Europa is daarom een zeer belangrijk onderwerp voor de PVV. Het is van belang alles te volgen op het gebied van Europa en dat is heel veel en divers kan ik zeggen. Dat maakt het voor mij een aantrekkelijk woordvoerderschap. Verder ben ik woordvoerder voor de helft van de Justitie-portefeuille (Bestuurs- en civiel recht), Afrika, Zuid-Amerika en wijkaanpak. Vaak is er een samenhang met Europa. Denk maar aan de problemen met Polen, Bulgaren en Roemenen in de wijken. Dat maakt het geheel zeer aantrekkelijk voor mij.
Waarom zijn Europese Zaken zo belangrijk voor de Tweede Kamer?
Heel veel wetten komen uit Brussel. Naar schatting is dit ongeveer 60%. Veel van deze wetten heeft Nederland niet nodig en zijn vaak onzinnig. Je moet er daarom als Tweede Kamer bovenop zitten. Steeds weer moet er scherp gekeken worden of een wet voldoet aan de criteria voor subsidiariteit en proportionaliteit. Moet dit wel door Brussel geregeld worden of kunnen we dit veel beter op nationaal niveau regelen? Dat is de kernvraag die steeds gesteld moet worden door de Kamer. Voldoet het voorstel niet aan de eis van subsidiariteit, dan kan met de parlementen van andere landen gekeken worden of de gele kaart-procedure in werking kan treden. Zijn er voldoende parlementen die er net zo over denken, dan moet de Europese Commissie het voorstel in heroverweging nemen. Een dergelijke procedure werkt alleen als je als Tweede Kamer alert bent en Europa een hoge prioriteit geeft. De grondslag voor vennootschapsbelasting is daar een goed voorbeeld van, althans een voorbeeld waar de EU zich zeker niet mee moet bemoeien. Het is belachelijk dat de EU zich bezig gaat houden met nationale belastingen. De Kamer heeft daarom recent een brief geschreven aan de Europese Commissie en gesteld dat dit niet voldoet aan de eis van subsidiariteit.
Wat hoopt u het komende jaar te bereiken?
In ieder geval het Europa kritische PVV-geluid overal laten horen, om zo steeds meer mensen bewust te maken van de moloch Europa. Ik ga in op uitnodigingen voor debatten op universiteiten etc., dus dat gaat zeker lukken. Verder hoop ik uitbreiding van de EU met nieuwe landen, zoals IJsland en Kroatië, tegen te kunnen houden. Ik realiseer mij dat dit moeilijk zal worden, omdat er op dit moment geen Kamermeerderheid tegen uitbreiding is. Ik zal er in ieder geval wel voor strijden. Verder hoop ik visumliberalisatie voor Kosovo tegen te kunnen houden. Verder hoop ik een aantal onzinnige Brusselse voorstellen tegen te kunnen houden op basis van subsidiariteit, zoals ik dat eerder heb aangegeven.
Wat deed u hiervoor?
Ik ben begonnen als opperman op scheepswerven in het Rijnmond gebied. Puur fysieke arbeid dus. Daarna ben ik bij hetzelfde bedrijf opgeklommen tot meewerkend voorman. Eind jaren ‘70 ging het slecht in de scheepsbouw. Na vijf jaar scheepsbouw ben ik toen overgestapt naar de politie. Ik heb gewerkt in de oude wijken van Rotterdam, bij de eenheid die bij het Feyenoordstadion werd ingezet en bij de ME. Via studies ben ik opgeklommen tot hoofdinspecteur. Ik heb binnen de politie leiding gegeven aan verschillende teams en afdelingen. Tot slot ben ik districtscommandant bij de Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond geweest. Ik was daarbij verantwoordelijk voor de industriële veiligheid in het Haven- en Industriegebied van Rotterdam-Rijnmond. Daarnaast was ik hoofdofficier van dienst en gaf vanuit deze functie leiding aan politie, brandweer en geneeskundige diensten bij rampen. Daarna ben ik overgestapt naar de politiek. Ik ben, zoals ik eerder heb aangeven, begonnen als Europarlementariër. Vervolgens ben ik overgestapt naar de Tweede Kamer.
Wat is uw ideaalbeeld van Europa over 25 jaar? Wat ziet u als de grootste bedreiging?
Mijn ideaalbeeld is een klein en economisch/monetair sterk Europa. Een Europa op de leest geschoeid van de oude EEG. Voor landen die een zootje maken van hun staatsschuld en begrotingstekort is geen plaats binnen de eurozone. Ik denk hierbij onder andere aan Griekenland. Hetzelfde geldt voor corrupte en geldverslindende landen als Roemenië en Bulgarije. Zij maken over 25 jaar niet langer deel uit van de EU. Verder heeft Nederland belangrijke bevoegdheden heroverd, zoals asiel- en immigratiebevoegdheden. Nederland is weer een soeverein land.
Een federaal Europa c.q. een Europese superstaat, waarbij Nederland een soort provincie van Europa is geworden, zie ik als zeer grote bedreiging. We gaan door het Verdrag van Lissabon nu al niet meer over ons eigen asiel- en immigratiebeleid, we hebben er door dit verdrag een geldverslindende buitenlandse dienst (Ashton) bij gekregen die ons buitenlands beleid voor ons bepaalt en we hebben een soort Europese president (Van Rompuy) gekregen. We zijn dus al hard op weg naar die Europese superstaat! Een nachtmerrie die vooral door super-eurofielen als Guy Verhofstadt (voorzitter ALDE-fractie in het Europees Parlement) mooi gevonden wordt.
Verder zie ik de islamisering van Europa als enorme bedreiging. Een bedreiging minstens net zo groot als de Europese superstaat. Deze bedreiging hangt daarbij nauw samen met de Europese superstaat. Het een maakt het ander mogelijk. De schrijfster Bat Ye’or schrijft hierover in haar boek Eurabia. In de jaren ‘70 zijn tal van overlegorganen tussen de Europese Unie en de Arabische wereld in het leven geroepen. In haar boek beschrijft Bat Ye’or de gevolgen van de Euro-Arabische dialoog. Eurabia is volgens haar de transformatie van het nieuwe Europa, waarin de beschaving zoals wij die tot nu kenden opgaat in een geheel andere beschaving. Het is een sociaal-economische geostrategie met als voorlopig doel de noordelijke en zuidelijke kust van de Middellandse Zee tot een eenheid te smeden. De besluiten zijn gezamenlijk genomen door de Europese leiders en de verschillende organen van de Europese Unie. De gevreesde botsing der beschavingen wordt vervangen door een illusionaire Alliantie der Beschavingen en dat wordt ondersteund met een algehele onderwijskundige indoctrinatie waarin de zegeningen van het multiculturalisme worden verheerlijkt, net als de mythe van islamitische tolerantie, de grootheid van de Arabische cultuur, en de Andalusische gouden eeuw.
Dit opiniestuk is ook te lezen op Europa.eu.nl