Wapenstilstand om zeep geholpen door Israëls liquidatiebeleid - Hoofdinhoud

Met de aanslag op Hamas-commandant Ahmed Jabari hervatte Israël vorige week de liquidatiepolitiek in de Gazastrook. Inmiddels is duidelijk dat met deze buitengerechtelijke executie een zeldzame kans op een langdurig staakt-het-vuren om zeep is geholpen.

Volgens de Israëlische vredesactivist Gershon Baskin, die goede contacten onderhoudt met Hamas en vorig jaar betrokken was bij de vrijlating van de Israëlische militair Gilad Shalit, ontving Jabari een paar uur voor de dodelijke aanslag een conceptversie over een permanent staakt-het-vuren met Israël. Baskin vertelt verder dat Israël, ook al was het hiervan op de hoogte, tot de gerichte aanslag op Jabari besloot. Een dag na de aanslag noemde Baskin de aanval op Jabairi een strategische fout die tot veel onschuldige doden zal leiden. Een kleine week later moet helaas vastgesteld worden dat de vredesactivist gelijk heeft gekregen. Drie Israëlische burgers zijn inmiddels omgekomen en vele tientallen Palestijnen, waaronder veel burgers.

Baskin vindt dat de verantwoordelijken in Israël bij de aankomende verkiezingen op dit besluit moeten worden afgerekend. De realiteit is echter een andere. Spierballentaal en militaire aanvallen op de Gazastrook leiden eerder tot meer politiek gewin. Veel analisten leggen terecht een verband tussen de huidige aanvallen op de Gazastrook en de verkiezingen die 22 januari in Israël plaatsvinden.

Met gerichte aanslagen Hamas-kopstukken doden, leidt niet tot een afname van geweld maar tot verdere escalatie. Hetzelfde geldt voor een Israëlische grondinvasie. De laatste invasie in de Gazastrook door Israël eind 2008 begin 2009 heeft geen einde kunnen maken aan de raketbeschietingen. Wel maakte het een einde aan de levens van ruim 1.300 Palestijnen, waaronder veel burgers. Dertien Israëli’s werden tijdens deze oorlog gedood. Dit Israëlische geweld was ronduit disproportioneel. Het leidde terecht tot het opschorten van het Europese voornemen om de relatie met Israël te verdiepen.

Israël zinspeelt openlijk op een nieuwe grondinvasie. Gezien de vele burgerslachtoffers die hier zeer waarschijnlijk het resultaat van zullen zijn, is het van groot belang dat dit wordt voorkomen. Minister Timmermans wijst er terecht op dat Israël het recht op zelfverdediging heeft maar het doden van zoveel burgers, onder wie ook vele kinderen, is onaanvaardbaar. Eveneens is het onaanvaardbaar dat er vanuit Europa nog steeds gewoon wapenexport naar Israël plaatsheeft. Aan landen in conflictgebieden moeten geen wapens worden geleverd.

Tenslotte kan er geen twijfel over bestaan dat raketbeschietingen van Hamas of andere groeperingen moeten worden veroordeeld. Toen ik vorig jaar samen met Emile Roemer Sderot bezocht, nabij de Gazastrook, kon ik met eigen ogen waarnemen hoe die terreur de mensen ziek maakt van de angst. Van groot belang is echter wel steeds de kern van het conflict niet uit het oog te verliezen. Zolang Israël de Gazastrook blokkeert en daarmee de Gazanen collectief straft en in ernstige armoede houdt en er geen enkel zicht is op een politieke oplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict, is een duurzame oplossing voor dit steeds opnieuw escalerende geweld niet denkbaar.