Benoeming Dijsselbloem slecht voor Nederland - Hoofdinhoud

Trouw-columnist Rob de Wijk is blij met de benoeming van minister Dijsselbloem tot voorzitter van de eurogroep. Dat mag natuurlijk, maar het is kwalijk dat hij in zijn enthousiasme de tegenstanders, onder wie ikzelf, meent te moeten wegzetten als mensen die niet weten hoe het in Brussel werkt. En het wordt al helemaal bont als hij stelt dat ik de weg kwijt zou zijn op basis van een verkeerd citaat.

SP-Europarlementariër Dennis de Jong

De Wijk vindt het mooi dat Nederland via Dijsselbloem weer meer invloed krijgt binnen de Europese Unie. Daar is inderdaad niets mis mee. Invloed en macht zijn echter nooit een doel op zichzelf. Je wilt macht om bepaalde politieke doelen te verwezenlijken. In het geval van de SP is dat een menselijk Europa dat niet aan de leiband loopt van de grote bedrijven en financiële instellingen. Een Europa dat armoedebestrijding en 'werk dat loont' net zo belangrijk vindt als de normen voor begrotingstekort en staatsschuld.

Mijn partij wordt soms verweten achter de dijken te blijven steken. Veel belangrijker vind ik de vraag waar Dijsselbloem voor staat. Dan word ik niet vrolijk, want binnen Rutte II staat de minister van financiën bekend als een hardliner. Minder grof dan zijn voorganger De Jager, maar in wezen met dezelfde boodschap: 3 procent is 3 procent en ge zult bezuinigen tot ge erbij neervalt.

Voor Europa is die visie rampzalig. Zelfs internationale organisaties als het Internationaal Fonds en de Oeso waarschuwen dat Europa zichzelf de afgrond in bezuinigt. De eurogroep heeft geen begrotingsfetisjist nodig, maar iemand die weet hoe hij de economie weer aan kan zwengelen.

Volgens Rob de Wijk heb ik gezegd dat met Dijsselbloem als de nieuwe voorzitter, Nederland zijn belangen niet meer kan verdedigen, en dat ik daarom vond dat Nederland 'iets in ruil' moest eisen. Hij doelt waarschijnlijk op het TROS-radioprogramma 'Kamerbreed' (15 december) waar ik onder anderen met VVD-Kamerlid Mark Harbers discussieerde over Dijsselbloems kandidatuur. Het was Harbers die zei dat de VVD in ruil voor de benoeming zou eisen dat Europa Nederland tegemoet zou komen. Net als De Wijk vind ik dat een kromme redenering: de benoeming wordt gezien als cadeautje aan Nederland en zo heb ik in het programma ook geantwoord. Juist de VVD is dus de weg kwijt.

Voeg je beide overwegingen samen, dan zie je meteen waar het fout gaat: Nederland dreigt dit jaar boven de 3 procent uit te komen en in dat geval moet er ofwel extra worden bebezuinigd, ofwel extra worden onderhandeld in Brussel. Dijsselbloem zal zich richting Nederland hard opstellen. Hij moet immers zijn onpartijdigheid benadrukken. Hij zou zijn gezag verliezen als zijn eigen land hem weerspreekt.

Met Dijsselbloem als voorzitter van de eurogroep blijft de lijn in Europa die van verblind begrotingsfetisjisme en heeft Nederland minder kans op soepelheid ten aanzien van de 3 procents-norm. Daarom blijf ik de benoeming van Dijsselbloem betreuren. Jammer dat De Wijk aan die argumenten geen aandacht besteedt.

De eurogroep heeft geen begrotingsfetisjist nodig, maar iemand die weet hoe hij de economie weer aan kan zwengelen.

Dit artikel verscheen op 31 januari 2013 in Trouw