Laten we blij zijn met elkaar. Toch? - Hoofdinhoud

Gelukkig wordt er 20 graden en veel zon voorspeld voor aankomende zondag. Want van het aanhoudende koude winterweer werd ik soms aardig somber.

En somberen, dat mag niet meer van onze premier. We moeten de schouders er onder gaan zetten. Niet meer mopperen. Onze premier wil dat we als land besluiten de deken van negativisme weg te trekken. Hij wil dat we met elkaar besluiten dat we weer auto's en huizen gaan kopen. Als we weer vertrouwen hebben, dan kunnen we zelfs het Centraal Planbureau verslaan, aldus onze geforceerd glunderende premier gisterenavond over het sociaal akkoord.

Heilige graal

Nu ben ik helemaal voor meer optimisme. Zeker in de politiek. Maar het krampachtige optimisme van onze premier over het sociaal akkoord was weinig vertrouwenwekkend eerlijk gezegd. Hier zat een man die alleen maar hoopt vast te kunnen houden aan zijn heilige graal van 3 procent begrotingstekort in 2014.

Begrijp me niet verkeerd: ik vind het heel verstandig dat het kabinet die heilige graal eindelijk voor nu heeft losgelaten. Zoals ik vorige week al schreef is het economisch onverstandig en politiek-strategisch onhandig om nog meer te bezuinigen. Het loslaten van de noodzaak van de 3 procent heeft het sociaal overleg losgetrokken. Maar belangrijker: extra miljarden bezuinigen in 2014 zal de crisis verergeren en de werkloosheid nog meer doen toenemen. Er is bijna geen econoom meer te vinden die er voor pleit om wel extra te bezuinigen.

Van uitstel komt afstel?

Helaas zit er een addertje onder het gras. Er kan wel beweerd worden dat de 3 procent van tafel is, het besluit erover is slechts uitgesteld. PvdA-minister Dijsselbloem liet uit Dublin meteen weten dat het definitieve besluit over de extra miljardenbezuinigingen pas in aanloop naar Prinsjesdag wordt genomen. En na zijn krampachtige oproep aan ons allen om toch vooral vertrouwen te hebben zei de premier 'als nou blijkt richting Prinsjesdag dat we die 3 procent niet halen dan moeten we natuurlijk extra maatregelen nemen, dat spreekt voor zich.' Nou nee. Dat spreekt helemaal niet voor zich. Het is nu onverstandig en dat blijft het. Helemaal tot aan Prinsjesdag.

Nu komt er van uitstel gelukkig vaak ook afstel. En ik verwacht dat ook dit keer. Ik zie niet hoe dit kabinet in het najaar steun kan krijgen in het parlement voor een nieuwe bezuinigingsronde. Zeker niet omdat je door het late moment in het jaar alleen nog maar kunt grijpen naar de botte maatregelen als het invoeren van de nullijn of het niet indexeren van de kinderbijslag en de kinderopvangtoeslag. Allemaal maatregelen overigens die met name nadelig zijn voor de lage inkomens.

Rokjesdag

Dus laten we alsjeblieft niet nog een half jaar gaan dreigen met extra bezuinigingen in 2014. Het is lastig optimistisch en vol vertrouwen te zijn als er een zwaard van Damocles boven je hoofd hangt. Ik hoop van harte dat de economie zich snel herstelt. Maar daar is wel meer voor nodig dan een oproep tot vertrouwen. Er komen elke dag 700 werklozen bij. Ik blijf het maar zeggen. En met het sociaal akkoord is er rust in de polder, maar komen er amper banen bij. Het kabinet moet snel met een banenplan komen. Ik vraag er al maanden om. En dat zal ik blijven doen. Net als ik er op blijf hameren dat vasthouden aan een begrotingsnorm van 3 procent economisch onverstandig is. Maar als het zondag Rokjesdag is, dan stop ik wel met somberen. Dat beloof ik.

De blogs van Bram Ojik verschijnen tot de zomer ook op The Post Online.