Persbericht - D66: EU moet leiding nemen in diplomatieke onderhandelingen Syrië - Hoofdinhoud
De Europese Unie moet het heft in eigen hand nemen bij het forceren van een diplomatieke oplossing van de oorlog in Syrië. De lidstaten moeten EU-buitenlandchef Catherine Ashton daartoe het mandaat geven. Dat stelt D66-Europarlementariër Marietje Schaake: “De VN-resolutie over de vernietiging van chemische wapens is belangrijk maar eigenlijk een Amerikaans-Russische schijnbeweging. We zijn nog geen stap verder in het stoppen van de oorlog. Militaire acties zijn voorlopig van tafel, dus we moeten nu helemaal voor gaan met diplomatieke onderhandelingen. Iran is daarbij ook essentieel en lijkt meer aansluiting te zoeken bij de internationale gemeenschap. De EU is in de positie om onderhandelaars bij elkaar te brengen, maar daarvoor is leiderschap en een mandaat voor Ashton nodig.”
Europese rol ondermijnd
Schaake is zeer kritisch over de politieke rol die de EU tot nu toe heeft gespeeld: “We doen veel op het gebied van humanitaire hulp en proberen landen als Libanon en Jordanië te helpen met de opvang van de in totaal 2 miljoen vluchtelingen, maar verder staat de EU langs de zijlijn.” Volgens de D66-politica heeft interne verdeeldheid geleid tot een zwakke EU: “De spierballentaal uit Londen en Parijs is schadelijk geweest. Eerst lieten ze het wapenembargo verlopen, om vervolgens geen wapens te leveren. En voor aangekondigde militaire acties bleek internationaal eigenlijk geen steun. Een consistente en krachtige Europese rol als internationale bemiddelaar in vredesgesprekken is daarmee ondermijnd.”
De tijd dringt
Door nieuws over onderhandelingen in New York deze week over de chemische wapens resolutie sneeuwde een zorgwekkende ontwikkeling in Syrië onder. Woensdag nam een verzameling van gewapende rebellengroepen, waarvan enkele door het Westen gesteund, afstand van de gematigde oppositie om zich aan te sluiten bij een tak van Al-Qaeda. Schaake: “Het wordt zo steeds moeilijker om nog van een Syrische oppositie te kunnen spreken. Radicalisering en verdere polarisatie door het gebrek aan internationaal ingrijpen zorgt ervoor dat er straks niemand nog echt zeggenschap heeft in het land. Daarmee neemt de hoop op vrede steeds meer af.”