Weeklog Dennis de Jong: Verkiezingskoorts - Hoofdinhoud

Gisteren werden de lijsttrekkers van D66, het CDA en 50Plus verkozen voor de Europese verkiezingen. Ik feliciteer Sophie In’t Veld, Esther de Lange en Toine Manders van harte. Tegelijkertijd blijf ik me verbazen hoe vroeg de verkiezingskoorts al is toegeslagen. Let wel: de verkiezingen zijn pas op 22 mei 2014, en we krijgen in Nederland eerst nog gemeenteraadsverkiezingen. Bij de SP zal het congres op 22 februari stemmen over de lijst en het verkiezingsprogramma. Mede gelet op de lage opkomst bij de interne verkiezingen bij andere partijen denk ik dat de verkiezingskoorts, voorzover daar dus al sprake van was, te vroeg is gekomen. Wat mij betreft beginnen de campagnes pas op 21 maart, de dag na de gemeenteraadsverkiezingen. Maar dan gaat de SP er ook echt voor met ongetwijfeld een mooie lijst en even zo belangrijk een krachtig programma.

Het moet toch een onbevredigend gevoel zijn voor de kersverse lijsttrekkers dat steeds slechts zo’n 20% van de leden de moeite heeft genomen haar/zijn stem uit te brengen. Daarbij is het opvallend dat het kennelijk niet uitmaakt of de partij een meer of minder eurosceptische koers vaart. Zelfs bij D66, de partij die openlijk streeft naar een federaal Europa, bleef de opkomst steken op 20%. Dat belooft nog wat, als de echte verkiezingen volgend jaar plaatsvinden. Zal de opkomst dan opnieuw een laagterecord laten zien, net als in 2009?

Voor de SP is het niet goed, als veel mensen thuis blijven. Niet-stemmers zullen van een koude kermis thuis komen. Partijen die relatief veel hoger opgeleiden trekken, zijn over het algemeen voor meer overdracht van bevoegdheden aan Europa, en hoger opgeleiden stemmen over het algemeen wel. Die partijen zullen het dan beter doen bij de Europese verkiezingen dan de eurosceptische partijen. Willen mensen liever pas op de plaats, of beter nog een flinke bezem door de eurocratische en neoliberale Europese Unie, dan hebben ze ook van de traditionele partijen niets goeds te verwachten: of het nu gaat om de PvdA, de VVD of het CDA, de dag na de verkiezingen gaan die partijen gewoon door met het verder uithollen van de nationale democratie. Iedere kiezer die thuis blijft, steunt dan ook het establishment en op termijn een federaal Europa. Kiezers de bezem willen halen door de eurocratische en neoliberale EU, zullen op 22 mei volgend jaar echt naar het stemhokje moeten komen (en dan natuurlijk SP stemmen).

Als SP’ers zullen we in de campagne dan ook vooral moeten inzetten op mobilisatie van al die kiezers die Brussel op de schop willen nemen. Dan doen we natuurlijk via een keigoed verkiezingsprogramma, waar ik samen met de andere leden van de programmacommissie op dit ogenblik hard aan werk, en een fantastische lijst. Maar bovenal doen we dat op straat: door uit te leggen dat iedere stem echt telt. Die mobilisatie hoeven we niet vandaag te starten, want de tegenvallende opkomstcijfers bij de interne verkiezingen van andere partijen laten zien dat niet veel mensen op dit ogenblik op een Europese verkiezingscampagne zitten te wachten. Na 20 maart moet er echter geknald worden: afdelingen, geïnspireerd door de ongetwijfeld goede resultaten bij de gemeenteraadsverkiezingen, zullen er dan opnieuw flink tegenaan moeten. Maar daar zijn SP’ers altijd goed in: op het juiste moment in de hoogste versnelling.