Citaat van de dag

Met dank overgenomen van P.F.C. (Paulus) Jansen i, gepubliceerd op donderdag 9 januari 2014, 20:35.

een ommetjesmaker in Monnikenhuizen

‘Soms is een doelgroep zo omvangrijk dat zij over het hoofd gezien wordt. Dat geldt zeker voor de ommetjesmaker.’

(Th.de Bruin en J.Burger, ‘Ruimte voor de wandelaar; de ommetjesmaker en zijn habitat.’, uitgeverij Op lemen voeten, 2004)

Ik had vanmorgen een interview met Jan Erik Burger en Hans Farjon van wandelblad Op Lemen Voeten over het initiatiefvoorstel Een stap vooruit over wandel- en fietsrecreatie, dat ik samen met Duco Hoogland (PvdA) en Sander de Rouwe (CDA) voorbereidt.

Burger wees me op de publicatie Ruimte voor de wandelaar, die ik nog niet kende. Het voorwoord is van de hand van toenmalige minister van LNV Cees Veerman. Klaarblijkelijk zag Veerman tien jaar geleden wel de noodzaak van een vorm van rijksbetrokkenheid bij voorzieningen die het wandelen bevorderen. Zijn opvolgers hebben daar wat meer moeite mee.

zo’n ommetje gun je toch iedereen?

Ruimte voor de wandelaar gaat vooral over het dagelijks ommetje in de stad. Het is een pleidooi voor het systematisch ontwikkelen van een grid van wandelalleeën (slagaders) en steegjes, doorsteekjes, achterommetjes (haarvaten) in het stedelijk gebied die voldoen aan basiseisen van veiligheid, rust en afwisseling. Dat is vooral de verantwoordelijkheid van de gemeenten, maar de auteurs zien ook een aantal belangrijke kaderstellende taken voor het Rijk weggelegd:

‘In het rijksbeleid dient nadrukkelijk aandacht te worden besteed aan het scheppen van de randvoorwaarden voor een verbetering van de binnen- en randstedelijke wandelruimte. Belangrijke aspecten daarbij zijn onder meer het vermeerderen en verspreiden van kennis en het voortdurend onder de aandacht brengen van de noodzaak tot kwaliteitsverbetering. Daarnaast kan op rijksniveau wetgeving (Wet ruimtelijke ordening, Natuurschoonwet, Landinrichtingswet) worden aangepast, zodat de kwaliteiten van de wandelruimte een goede borging krijgen. In het kader van het GIOS-beleid en het beleid voor agrarisch natuurbeheer kunnen heffingen en/of subsidies worden opgenomen die de toegankelijkheid en verbetering van de kwaliteit van de wandelruimte bevorderen.’

ommetje in Asperen

We zijn tien jaar verder. De namen van wetten en financiële regelingen zijn veranderd, maar voor de rest klopt het nog steeds als een bus.