Europese bankenunie: één grote Europese valkuil - Hoofdinhoud

Volgens de SP is de euforische stemming over het slotakkoord van de bankenunie niet terecht, omdat het concept dat ten grondslag ligt aan de bankenunie fundamenteel fout is. De SP pleit voor terugkeer van de menselijke maat in de bancaire sector, in plaats van het in standhouden van een falend systeem.

De achterliggende gedachte van de bankenunie is dat als we de banden tussen landen en banken doorknippen en Brussel verantwoordelijk wordt voor alle banken, een bancaire crisis niet meer zal plaatsvinden. De aanscherping van de regels over de buffers die banken moeten aanhouden, brengt hierin geen wezenlijke verandering: hooguit worden de risico’s enigszins verkleind. Kortom, de bankenunie houdt zonder fundamentele verandering het falende bancaire systeem draaiende. De belangrijkste oorzaken van de bancaire crisis worden nog steeds niet aangepakt; banken zijn bijvoorbeeld ook nu nog té groot en moeten eerst kleiner gemaakt worden, voordat er werkelijk iets kan verbeteren. Om een volgende crisis te voorkomen moeten we juist een stap terugzetten en het probleem bij de kern aanpakken. Daarom wordt het tijd om de bancaire sector écht op de schop te nemen.

Een belangrijke maatregel nodig voor hervorming van de bancaire sector is het opknippen van banken in Europa. Op die manier zijn de banken die zich bezighouden met het normale betalingsverkeer veel beter te handhaven en te controleren.

Door het afsplitsen van handelsactiviteiten kunnen banken niet meer ongevraagd gokken met het geld van hun klanten. De afgesplitste bank waar handel bedreven wordt, neemt ook de risico’s. Zij krijgen de lusten en ook de lasten. Dat zal zelfs in dit deel van de bankensector leiden tot meer verantwoord gedrag, maar zo niet, dan voorkomt het dat de belastingbetaler de dupe wordt.

De SP wil niet in de Europese valkuil stappen door alle banken die deel uitmaken van de bankenunie voor elkaars schulden te laten opdraaien via één Europees afwikkelingsfonds. Er is geen enkele reden om zorgvuldig opererende banken die zich uitsluitend richten op het gewone betalingsverkeer voor de kosten van handelsbanken te laten opdraaien.

Burgers wordt met de bankenunie een rad voor ogen gedraaid: als het bankwezen niet fundamenteel verandert, gaat de spaarder of de belastingbetaler linksom of rechtsom gewoon weer voor de volgende crisis betalen, bankenunie of niet.