Verordening 2014/432 - Wijziging van Verordening (EU) nr. 43/2014 met betrekking tot bepaalde vangstmogelijkheden - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 126/1

Bij Verordening (EU) nr. 43/2014 (1) heeft de Raad de vangstmogelijkheden voor sommige visbestanden en groepen visbestanden voor 2014 vastgesteld welke in de wateren van de Unie en, voor vaartuigen van de Unie, in bepaalde wateren buiten de Unie van toepassing zijn.

De vangstmogelijkheden voor vaartuigen van de Unie in Noorse en Faeröerse wateren en voor Noorse en Faeröerse vaartuigen in de wateren van de Unie, alsmede de voorwaarden waaronder de partijen toegang tot bestanden in elkaars wateren krijgen, worden jaarlijks bepaald na overleg over de visserijrechten overeenkomstig de procedure die in de overeenkomsten of protocollen inzake visserijbetrekkingen met Noorwegen (2) respectievelijk de Faeröer (3) is vastgesteld. In afwachting van de afronding van dat overleg over de regelingen voor 2014 zijn bij Verordening (EU) nr. 43/2014 voorlopige vangstmogelijkheden voor de betrokken bestanden vastgesteld. Het overleg met respectievelijk Noorwegen en de Faeröer is op 12 maart 2014 en 13 maart 2014 afgerond. Op 28 maart 2014 is bovendien het overleg afgerond tussen de kuststaten inzake blauwe wijting en de Unie, IJsland, Noorwegen en de Russische Federatie inzake Atlantisch-Scandinavische haring, Noorwegen en de Unie waren aldus in de mogelijkheid om hun wederzijdse regelingen inzake de toegang tot rijkdommen in elkaars wateren terug te bespreken. Verordening (EU) nr. 43/2014 dient derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd.

Conform de uitkomst van het overleg tussen de Unie en Noorwegen, mag de Unie haar vaartuigen toestaan tot 10 % meer te vangen dan het voor de Unie beschikbare quotum, op voorwaarde dat de hoeveelheden die worden benut bovenop het voor de Unie beschikbare quotum in 2015 van het Uniequotum worden afgetrokken. Ook mag de Unie in 2015 onbenutte hoeveelheden tot 10 % van het Uniequotum voor 2014, gebruiken. Bij de vaststelling van die vangstmogelijkheden moet die flexibiliteit worden geboden teneinde voor vaartuigen van de Unie gelijke voorwaarden te scheppen door de betrokken lidstaten toe te staan te kiezen voor een flexibiliteitsquotum. Indien een lidstaat in verband met een specifiek bestand niet heeft gekozen voor het gebruik van een flexibiliteitsquotum, dan is het passend dat de artikelen 3 en 4 van Verordening (EG) nr. 847/96 van toepassing blijven, overeenkomstig artikel 10, lid 2, van Verordening (EU) nr. 40/2013.

Op haar tweede jaarvergadering in 2014 heeft de Regionale Organisatie voor het visserijbeheer in het zuidelijke deel van de Stille Oceaan (SPRFMO) vangstmogelijkheden aangenomen die een totale toegestane vangst („TAC”) voor horsmakrelen behelzen. De SPRFMO heeft ook het specifieke gebied waar met ingang van 4 mei 2014 visserijinspannings- en vangstplafonds voor de bodemvisserij van toepassing zijn, heromschreven. Die bepalingen moeten in Unierecht worden omgezet.

Een aantal bepalingen betreffende bepaalde visbestanden, de regeling voor het beheer van de visserijinspanning met betrekking tot het tongbestand in het westelijke Kanaal en een specifieke rapportageverplichting in het kader van de Inter-Amerikaanse Commissie voor tropische tonijn moet worden verduidelijkt.

De vangstbeperkingen en inspanningsbeperkingen waarin Verordening (EU) nr. 43/2014 voorziet, zijn met ingang van 1 januari respectievelijk 1 februari 2014 van toepassing. De bepalingen van de onderhavige verordening...