Weeklog Dennis de Jong: Juncker - Wordt ie ’t of wordt ie ’t niet? - Hoofdinhoud
De messen worden geslepen: Cameron wil Juncker niet als voorzitter van de Europese Commissie, maar Merkel staat achter ‘haar’ kandidaat. Het Europees Parlement dreigt zelfs met een veto, als hij het niet wordt, want de christen-democraten zijn weer de grootste fractie geworden en dus heeft de kiezer gesproken. Maar heeft u nu echt gekozen voor deze eurofiel die al tientallen jaren in het Brusselse meeloopt? Had u zelfs als u voor het CDA stemde, deze Luxemburger als gedroomde kandidaat voor ogen? Het lijkt me onwaarschijnlijk. Het blijft toch een hoog poppenkastgehalte houden. Het zou me niets verbazen, als er uiteindelijk toch een andere christen-democraat de Commissie gaat leiden.
Het gaat de komende maanden weer eens om de poppetjes. De voorzitter van de Europese Commissie moet worden benoemd, net als de Hoge Vertegenwoordiger voor Buitenlandse Zaken en de voorzitter van de Europese Raad en, als men kiest voor een vaste voorzitter, ook die van de eurogroep. De huidige voorzitter van de Europese Raad, Herman van Rompuy, mag er van de regeringsleiders zijn tanden op stukbijten.
Interessant wordt de opstelling van het Europees Parlement. De grote fracties in het EP hebben allemaal eigen kandidaten naar voren geschoven voor de voorzitter van de Europese Commissie en hebben de kiezer beloofd dat de kandidaat van de grootste fractie het automatisch wordt. Maar de beslissing ligt in eerste instantie bij de regeringsleiders. Die bepalen wie er kandidaat-voorzitter wordt. Daarna moet het EP alleen nog instemmen. Nu kan het EP natuurlijk iedere andere kandidaat dan Juncker blokkeren, maar ontstaat er een impasse en hebben we voorlopig geen nieuwe voorzitter. Als SP zijn we daar niet rouwig om: dan maar even geen Commissievoorstellen. Een soort pas op de plaats dus. Maar juist de eurofielen die zo hechten aan de nieuwe ‘democratische’ verkiezing van de Commissievoorzitter, zullen dat niet willen.
Mijn inschatting is dan ook dat bijvoorbeeld iemand als Lagarde, de huidig directeur van het Internationaal Monetair Fonds, er met de buit vandoor gaat en dat het EP uiteindelijk daarmee zal instemmen. Vooralsnog wil Frankrijk die belangrijke functie bij het IMF niet kwijt, maar ja, zo’n voorzitterschap van de Europese Commissie in Franse handen is ook niet mis. Zeker niet, als je bedenkt dat Brussel veel kritiek heeft op het Franse economische beleid en het Frankrijk dus knap lastig kan gaan maken. Mocht Juncker het niet worden, dan hadden we als SP in ieder geval gelijk door te zeggen dat al die debatten tussen ‘Spitzenkandidaten’ gewoon poppenkast waren. De zoveelste misleiding van de kiezer.