Adjunct gezocht …. - Hoofdinhoud
Met het toetreden van Paul de Rook tot het college van Burgermeesters en Wethouders is mijn stad een goede wethouder rijker, maar ben ik als Algemeen Secretaris bij SER Noord-Nederland een adjunct armer. Een gemis om meer dan één reden. Zaak dus om snel op zoek te gaan naar een nieuwe adjunct secretaris.
Begin juni ging de vacature open. En hoewel het echt niet de makkelijkste vacature is om te vervullen, we zoeken echt een schaap met vijf poten, niet omdat we die willen, maar omdat ik die hard nodig heb in ons kleine secretariaat. En ondanks dat lagen er 85 reacties klaar na mijn vakantie om te beoordelen.
85 reacties! Waar begin je dan? Ik kreeg de suggestie om de stapel boven een keukentrap de lucht in te gooien en alleen die te bekijken die op de trap bleven liggen. Of van de stapel alleen de derde sollicitatie te bekijken. Maar ergens voelde dat niet goed.
85 mensen hebben immers de moeite genomen om een brief op te stellen, na te denken over waarom zij passen bij de vacature en hun CV hebben bijgewerkt. 85 mensen die hopen dat dit het moment is om weer aan het werk te gaan, de zo gewenste overstap te maken of met hun passie en interesse aan de slag te gaan. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om die 85 mensen aan over te laten aan het toeval.
En dus heb ik de afgelopen twee avonden 85 brieven en CV’s gelezen. 85 keer beoordelen, past deze persoon bij wat ik zoek op basis van een stuk papier. Eigenlijk ook oneerlijk, immers welk verhaal zit erachter. Maar dit is wat ik kan doen. 85 gesprekken is geen optie.
Na 2 avonden lezen over de hoop om een overstap te maken, over de wil om een kans te krijgen als net afgestudeerden of 55plusser op de arbeidsmarkt of over de passie om iets van Noord-Nederland te willen maken, blijft een beeld bij mij hangen. Wat ben ik een enorme geluksvogel dat ik werk heb, dat ik de kans heb gekregen om van mijn passie mijn werk te maken en inderdaad mag werken aan het verder versterken van Noord-Nederland.
85 reacties op een vacature voor een schaap met 5 poten zegt mij nog wat. Het gaat nog steeds niet goed met de arbeidsmarkt. Zeker niet in Noord-Nederland. Van de 85 brieven was geen één een standaard verplicht nummertje voor het UWV. Alle brieven, alle 85, waren toegeschreven op de vacature en straalde een sterke wil uit om echt aan de slag te gaan. Geen van de sollicitanten was onder of over gekwalificeerd en zeker de helft zou op basis van hun cv en brief 5 jaar geleden op gesprek zijn uitgenodigd. En toch kan ik nu slechts 10% van de briefschrijvers uitnodigen voor een gesprek.
Na twee avonden lezen heb ik de keuze weten terug te brengen tot 30. Er moeten dus nog 20 afvallen. Nog maar een keertje lezen dus en misschien eens op internet zoeken naar die vraag achter de brief. Vanavond moet de keuze gemaakt worden. Ik heb de adjunct te hard nodig om nog verder uit te stellen. Maar bij deze alvast aan de 55 afvallers en de 29 mensen die ik nog meer ga teleurstellen de komende maand, sorry, maar dank voor de moeite die jullie hebben gedaan en het mijn doen realiseren wat een enorme geluksvogel ik ben!