Laat de verandering maar komen

Met dank overgenomen van J.G.Ch.A. (Jan) Marijnissen i, gepubliceerd op woensdag 25 juli 2007.

Europa schrikt wakker. De betamelijke grenzen van de ‘vrije markt’ komen steeds duidelijker in zicht. De private equity fondsen maken het dan ook erg bont. Ze kopen bedrijven op voor snelle winsten om vervolgens de bedrijven berooid achter te laten.

Deze ontwikkelingen brengen Eurocommissaris voor handel, Mandelson, er toe om weer na te denken over het ‘gouden aandeel’ (een minderheidsbelang dat bescherming biedt tegen ongewenste overnames of kaalplukkerij). Eerder verbood ‘Europa’ deze regeling.

De PvdA surft mee op de omgeslagen publieke opinie en pleit ook in Nederland voor dit gouden aandeel. Uiteraard krijgen ze hier onze volledige steun voor. Gek genoeg wijst ook de VVD ‘het gouden aandeel’ niet meer af. Het was echter wel onder Paars, en onder deze twee partijen dat het ultieme marktdenken vorm werd gegeven en zo ongeveer alles wat publiek en essentieel was in de verkoop werd gedaan, inclusief de bescherming tegen ongewenste overnames.

Het onderschrijft mijn stelling dat het neoliberalisme over zijn hoogtepunt heen is. In alle hoeken van de samenleving ondekt men de immorele en onmenselijke kanten van het ongebreidelde marktdenken. De uitverkoop van de publieke sector en de jacht op de snelle winsten benadeelt de samenleving, zoals ik al aangaf ik het boek Tegenstemmen (1996).

Gezien het feit dat er nu eindelijk wordt nagedacht over de negatieve gevolgen van het neoliberalisme wil ik de laatste alinea van mijn boek ‘Nieuw Optimisme’ hieronder onder je aandacht brengen.

Ik ben blij dat ik lang niet de enige ben die dat beseft, het aantal medestanders groeit – en snel. Het hoogtepunt van de periode van oppervlakkigheid en van postmodernisme zijn we onderhand voorbij. We moeten nu hoognodig tegengas geven aan al het pessimisme en negativisme in de politiek en in de samenleving. Natuurlijk is het niet eenvoudig om foute ontwikkelingen te keren, natuurlijk is wat scheef gegroeid is niet zomaar recht te breien, natuurlijk zal nieuw beleid ook met vallen en opstaan gepaard gaan – maar er is beslist geen reden om louter negatief te zijn en onszelf wijs te maken dat we onze toekomst niet in eigen handen hebben. Ik geloof er in ieder geval echt in en ik hoop dat het aanstekelijk werkt. Het is tijd voor nieuw optimisme! (Nieuw optimisme)