Tank niet Total-itair - Hoofdinhoud
Burma (ook wel Myanmar genoemd) wordt al 44 jaar bestuurd door een hardvochtige generaalskliek. Het land wordt op dit moment tot de ergste drie dictaturen van de wereld gerekend. De dappere bevolking probeert zich desondanks te verzetten. Na een opstand in 1988 werden verkiezingen afgedwongen die werden gewonnen door de NLD, de partij van de bekende Aung San Suu Kyi. De generaals verwierpen de uitslag echter en hielden de touwtjes strak in handen. Velen werden gevangen genomen, verdwenen of moesten het land te ontvluchten. De onderdrukking en uitbuiting van het volk gaat tot de dag van vandaag door.
De oppositie vraagt om diplomatieke druk op de generaals, maar die hebben helaas machtige vrienden, in Frankrijk bijvoorbeeld. De Franse oliemaatschappij Total is verreweg de grootste Europese investeerder in Burma. Deze maatschappij is betrokken bij de aanleg van een 63 kilometer lange pijpleiding door het land. Honderden hectare bos zijn gekapt, er wordt dwangarbeid gebruikt, tientallen dorpjes zijn hardhandig ‘verplaatst’ en het milieu wordt roekeloos vernietigd.
Total gaf tot nu toe miljarden (jaarlijks zo’n 200 miljoen) euro’s aan het regime voor ‘onderhoud’. De bijdrage van Total is cruciaal voor het voortbestaan van de dictatuur. Hiermee krijgt de term ‘totalitair’ een heel dubbele lading.
De Europese Unie heeft in oktober 2004 economische sancties ingesteld, maar met één uitzondering. Onder Franse druk is een uitzondering gemaakt voor de olie- en gasindustrie. Total mag dus blijven investeren in Burma.
De SP steunt de strijd tegen het onderdrukkende regime. Er zijn genoeg redenen om de dictatuur van Burma hard te straffen voor het misdadige bewind. De klassieke vraag is, kun je een land of bedrijf boycotten, zonder het volk te laten lijden? De oppositie in Burma vraagt om een boycot van producten en bedrijven die grof verdienen aan de dictatuur. Bovendien heeft de Internationale Arbeidsorganisatie van de Verenigde Naties iedereen met economische betrekkingen in Burma verzocht deze ‘te herzien’ vanwege de massale dwangarbeid. Nederland heeft sinds 2001 een formeel beleid van ‘ontmoediging van alle investeringen in, handel met en toerisme naar Burma’. De afgelopen jaren is actie gevoerd tegen invoer van hardhout uit Burma en fabrikanten van ondergoed (Sloggi en Triumph) die profiteren van de onderdrukking. Ook werden Heineken en IHC Caland onder druk gezet om niet te investeren in het misdadige regime, mede door acties van de SP.
Het Burma Centrum Nederland zoekt nieuwe middelen om de strijd tegen de generaals op te voeren. SP-afdelingen helpen daar graag aan mee en hebben het afgelopen jaar contact opgenomen met pomphouders van Total om de hoogste bazen in Parijs onder druk te zetten. Total maakt echter nog geen aanstalten om te stoppen met de investeringen in de dictatuur. Zolang het bedrijf direct of indirect gebruik maakt van dwangarbeid en met haar investeringen mede het militaire regime in het zadel houdt, tank ik niet bij Total. En ik roep je op hetzelfde te doen. Steun Burma. Tank niet Total-itair
Meer weten?
Burma Centrum Nederland, ook over de Total-campagne