Meer zeggenschap voor leerkracht - Hoofdinhoud

Foto Shutterstock

Het beroep van leraar is een vak, een professie. Een vak waar de lat hoog ligt, maar waar je ook de ruimte moet krijgen om steeds verder te verbeteren. Zodat iedere leraar onze kinderen kan blijven inspireren, stimuleren en het beste in ze naar boven halen. De politiek moet niet te veel ‘in het domein van de leraar treden’, om met Dijsselbloem te spreken, maar we moeten die leraar wél zo veel mogelijk in staat stellen de kansen van álle leerlingen vergroten. Daartoe heb ik tijdens behandeling van de begroting van Onderwijs voorstellen gedaan om leerkrachten meer zeggenschap en beroepstrots te geven.

Als Partij van de Arbeid omarmen we initiatieven vanuit het onderwijsveld zelf, zoals 'leerKRACHT' en ‘Samen leren’. Initiatieven waardoor de cultuur van samenwerken aan de kwaliteit van het onderwijs zich verder uitbreidt. Waarbij leraren bij elkaar binnenstappen, en elkaar feedback geven en zo professionele leergemeenschappen met verschillende leerkrachten vormen. Dat kan een inspectie misschien moeilijk meten, maar zij kunnen echt wel toezien óf dit gebeurt. Het brengt ons een veel hogere kwaliteitsborging, gericht op verbetering en met draagvlak onder leraren. Zo zetten we het hele onderwijssysteem in om te leren en de kwaliteit in de gaten te houden. Zo zetten we docenten in hun kracht en spreken ze elkaar aan op de kwaliteit. Zo creëren we eigenaarschap voor de docenten zelf. Zo creëren we ruimte, en spreken we leerkrachten aan op hun motivatie.

Zodat docenten en besturen zelf verantwoordelijk worden voor de verbetercultuur. Dat vraagt om een andere houding en rol van de onderwijsinspectie. Het helpt als de inspectie haar bezoek niet drie maanden van tevoren aankondigt en zich vooral concentreert op het doornemen van mappen met resultaten. Gelukkig zie ik de inspectie ook meer lessen observeren en daarnaast zouden ze gesprekken met leraren over de verbetercultuur centraal moeten stellen tijdens het inspectiebezoek. Zo kunnen ze van een 'data driven' rol naar een meer positieve rol als ‘critical friend’ waarbij ze hun ervaring gebruiken. Niet als protocollenfetisjisten met afvinklijstjes maar gekoppeld aan collega’s in een een ‘peer review team’ samen kijken naar het proces van verbetering.

Daarnaast willen we dat echt álle kinderen mee kunnen profiteren van ons onderwijsstelsel.

De focus op toetsresultaten van de leerlingen heeft bovendien het bijeffect dat scholen moeilijk lerende kinderen weigeren. Omdat scholen zich nog steeds afgerekend voelen als door deze kwetsbare kinderen hun gemiddelde score naar beneden gaat. Scholen moeten er juist voor beloond worden als ze kinderen met een beperking kansen bieden!

Voor de 16.000 kinderen in ons land die thuis zitten is maatwerk nodig. De definitie van leerplicht is nu: vijf dagen per week fulltime op school aanwezig zijn. Dinsdag stemmen we over mijn motie waarin ik pleit voor maatwerkconstructies waarbij kinderen ingeschreven worden bij een school en (gedeeltelijk) (thuis)onderwijs op maat kunnen volgen, mede gefinancierd vanuit de gelden die de school voor de leerling ontvangt. Dit zonder dat de school afgerekend wordt op het 'schoolverzuim' van het kind in kwestie.

Ik strijd al maanden voor deze ‘thuiszitters’ die best naar school kunnen als er maatwerk mogelijk is, maar voor wie fulltime time onderwijs niet haalbaar is. Ouders hoeven dan niet langer met hun kind te leuren. Zo worden de zogenoemde 'Miep Ziek'-contracten 'Miep Uniek'-maatwerk!

De Partij van de Arbeid gaat voor het allerbeste onderwijs, voor alle kinderen. Waar leerkrachten ondersteuning geven waar kinderen dat nodig hebben en extra uitdaging waar ze al goed in zijn. Zo blijft onderwijs de motor van de emancipatie en biedt kansen aan àl onze kinderen om hun dromen waar te maken!