Drill, Baby, Drill! - Hoofdinhoud

Tijdens de klimaattop in Lima vorige week werd een ding heel duidelijk: we hebben nog een hele lange weg te gaan in de strijd tegen klimaatverandering. De CO2-uitstoot stijgt namelijk nog steeds elke dag, terwijl we weten dat we over enkele decennia vrijwel niets meer mogen uitstoten. Het is daarom cruciaal dat we ons nu richten op investeringen. Iedere euro, dollar of roebel kan maar een keer worden uitgegeven en die moet dus niet naar de meest vervuilende opties gaan. Precies daarom verzet ik me zo sterk tegen miljardeninvesteringen in teerzanden in bijvoorbeeld Canada en pogingen om te boren in het Arctisch gebied. Die honderden miljarden zijn niet alleen weggegooid geld, maar hebben ook nog eens een averechts effect.

Overheidsbeleid moet er op gericht zijn investeringen de goede, schone, kant op te duwen. Europa heeft ten aanzien van transportbrandstoffen daarvoor een instrument, de brandstoffenrichtlijn. In die richtlijn zou onderscheid gemaakt moeten worden tussen verschillende brandstoffen. Olie uit teerzanden is veel vervuilender dan gewone olie. Voor olie uit teerzanden worden gebieden van honderden vierkante kilometers tot een diepte van dertig meter afgegraven. Daarvoor moet je de Europese markt dus niet openen. Onder druk van de lidstaten heeft de Europese Commissie dat onderscheid nu laten vallen. En daar heb ik, samen met Groen Links-collega Eickhout, bezwaar tegen gemaakt. Dat bezwaar heb ik nog wel door de Milieucommissie van het EP weten te krijgen, maar nu is het in de plenaire vergadering afgestemd. Een bittere pil. De boodschap aan de olie-industrie die actief is in teerzanden is nu niet anders dan “Drill, baby, drill”.

In de VS wordt momenteel een zeer emotioneel politiek debat gevoerd over het wel of niet aanleggen van een duizenden kilometers lange pijplijn van Canada naar de raffinaderijen in het zuiden van de VS: de Keystone XL pipeline. Die moet de teerzanden gaan vervoeren. Obama heeft zich er vooralsnog tegen verzet, maar vanaf 1 januari als de nieuwe Senaat aantreedt, zal hij die strijd mogelijk gaan verliezen. Met het wegstemmen van mijn voorstel zendt Europa nu een slechte boodschap naar het Witte Huis. “Obama, je staat er alleen voor, want wij willen de olie uit teerzanden graag hebben.”

Foto: Greenpeace / John Woods