Bijdrage Carla Dik-Faber aan het algemeen overleg Uitbetalingsproblematiek van persoonsgebonden budgetten door de SVB

Met dank overgenomen van R.K. (Carla) Dik-Faber i, gepubliceerd op dinsdag 14 juli 2015.

Bijdrage van ChristenUnie Tweede Kamerlid Carla Dik-Faber als lid van de vaste commissie voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport aan een algemeen overleg met staatssecretaris Van Rijn van Volksgezondheid, Welzijn en Sport

Onderwerp:   Uitbetalingsproblematiek van persoonsgebonden budgetten door de SVB

Kamerstuk:    25 657          

Datum:           3 maart 2015

Mevrouw Dik-Faber (ChristenUnie): Voorzitter. Vandaag spreken we al voor de derde keer op vrij korte termijn over pgb’s. Ik moet net als de vorige sprekers helaas vaststellen dat de problemen nog niet zijn opgelost. Bij onze fractie komen nog elke dag in de mailbox, maar ook via de telefoon, meldingen binnen van mensen die bijvoorbeeld de huur niet kunnen betalen. Gisteren kreeg de fractie een telefoontje van een ouder die een pgb kreeg voor de zorg voor haar kind. Dat pgb was al een aantal maanden uitgebleven. De ouders konden de vaste lasten niet meer betalen. Ze kregen last van psychische problemen, omdat ze het gevoel hadden te falen in de zorg voor hun kind. Dat verhaal heeft me diep geraakt. Er kan je niets ergers overkomen dan het gevoel te krijgen dat je faalt in de zorg voor je kind door fouten bij de overheid, fouten in systemen.

De Staatssecretaris heeft 24 februari een brief gestuurd aan de Kamer. Daarin schreef hij dat de werkvoorraad – ik vind het een verschrikkelijk woord – van de maandloners van eind januari is weggewerkt en dat voor 99% van de ingediende declaraties de betalingstermijn van vijf tot tien werkdagen wordt gerealiseerd. Ik kan de Staatssecretaris verzekeren dat dit echt niet overeenkomt met de inhoud van mijn mailbox. Waar haalt hij deze informatie vandaan? Hoe konden deze getallen in de brief staan? Een percentage van 99 geeft de indruk dat er duidelijke informatie is. Ik heb die informatie echter niet. In de brieven van de brancheorganisaties lees ik dat ze niet precies weten hoeveel mensen nog wachten op hun loon en waar het wel goed is gegaan. Ik krijg graag een toelichting op deze cijfers van de Staatssecretaris.

 Tijdens het vragenuurtje vanmiddag hebben we nog een brief van de Staatssecretaris ontvangen. Hierin schrijft hij weer dat vanuit de algemene lijn de situatie op orde is. Zoals ik al aangaf, vind ik dit beeld nog steeds te rooskleurig. Tegelijkertijd ben ik wel heel blij dat de Staatssecretaris erkent dat er afspraken gemaakt moeten worden, omdat de situatie nog niet op orde is.

Volgens onze fractie moeten we de budgethouder weer helemaal centraal stellen. De focus lag tot nu toe op het uitbetalen van de lonen. Dat is goed, want de betaling moet op dit moment vooropstaan. We moeten echter ook verder kijken en ervoor zorgen dat de systemen op orde zijn en de gegevens van de mensen goed in de systemen staan. Dan krijgen de budgethouders weer de regie over hun zorg. Ik noem als voorbeeld dat de reiskosten niet verwerkt kunnen worden. Daarover krijgen we veel meldingen binnen. Ziekmeldingen kunnen ook niet verwerkt worden. Dat moet gewoon anders. Per Saldo pleit voor een herstelplan met betrokkenheid van VWS, de SVB, zorgkantoren en gemeenten. Neemt de Staatssecretaris deze aanbeveling over? Komt er iemand die doorzettings-macht heeft en alle organisaties aan het herstelplan kan binden? Vanmiddag las ik daarover al iets in zijn brief. Daarop krijg ik graag een nadere toelichting.

Hoeveel mensen werken er bij het RRT en hoe bereikbaar is het team? Per Saldo heeft meer dan 4.000 mensen voor spoed en urgente betalingen aangemeld. Waarom zijn er meldingen blijven liggen? Waarom wordt een deel van de meldingen in het reguliere proces meegenomen, zoals de Staatssecretaris schrijft? Deze mensen zijn toch niet voor niets door Per Saldo aangedragen? Zorgt de Staatssecretaris ervoor dat deze casussen allemaal adequaat worden opgepakt?

 Een aantal gemeenten in het land wil helpen bij schrijnende situaties. Mensen die hun vaste lasten niet meer kunnen betalen, krijgen een budget van de gemeenten, zodat ze niet vastlopen. Wil de Staatssecretaris deze gemeenten ondersteunen als ze daarvoor een beroep op hem doen? Het is een noodscenario waaraan ik liever helemaal niet wil beginnen, want de problemen moeten structureel worden opgelost. Als de gemeenten echter een beroep doen op de Staatssecretaris voor bijvoorbeeld garantstellingen, wil hij deze dan positief bekijken?

Ik wil hier over een paar weken niet weer zitten. Het probleem moet nu echt opgelost worden. Ik lees nog een paar zinnen voor uit een mail die ik heb ontvangen over de onzekerheid van mensen: «We wachten met angst en beven op begin maart – dat is dus nu – wanneer de volgende urenbriefjes ingediend moeten worden. Tot nu toe is er ook geen enkel antwoord van de Sociale Verzekeringsbank op onze verschillende mailtjes en brieven binnengekomen. We weten dus niet of de fouten die ze hebben gemaakt bij de invoering van de bedragen, nu zijn verholpen. Ze zijn nog steeds niet telefonisch of via de mail bereikbaar.» Tot zover de mail. Hierop krijg ik graag een reactie.

Voor meer informatie: www.tweedekamer.nl.