Prinsjesdag

Met dank overgenomen van L. (Lutz) Jacobi i, gepubliceerd op donderdag 17 september 2015, 2:19.

Dit jaar viert Nederland haar 200- jarige Democratie. De derde dinsdag in september is de traditionele feestdag van het Parlement en de Koning. In Den Haag is het dan een echt volksfeest.Treinen en bussen vol mensen komen naar Den Haag om vooral de gouden koets te zien en het hele spektakel mee te maken. Voor mij begon deze Prinsjesdag met het Prinsjesdagontbijt van de drie Noordelijke Provincies. Met elkaar ontbijten we dan gezellig en kijken vooruit naar de Miljoenenbegroting en wat die voor het Noorden betekent. Dit jaar moet bovenal hard geknokt worden om de hardnekkige jeugdwerkloosheid aan te pakken !!

Om half tien moest ik snel naar de Ridderzaal om te oefenen voor de procedure bij de in- en uitgeleiding van de Koning en zijn hofhouding. Dit jaar werd ik namelijk uitgenodigd om deel uit te maken van de in- en uitgeleidingscommissie op Prinsjesdag. Deze commissie begeleidt de Koning, de Koningin en hun gevolg als zij de Ridderzaal betreden om de Troonrede uit te spreken en als zij de Ridderzaal weer verlaten. Een mooie erebaan op Prinsjesdag!!. In een bijzonder jaar:, want dit was dus de 200e editie van Prinsjesdag! De in- en uitgeleidingscommissie is dan ook de oudste commissie !!! Vond het een bijzondere dag, en voelde me vereerd. En constateerde opnieuw wat een sympathiek Koninklijk Hoogheid-koppel wij hebben! Jan Servaes, dichter, en vader van mijn gewaardeerde collega Michiel Servaes, schreef zittend in de Ridderzaal onderstaand gedicht. Mooi! Ik deelde zijn verwondering. Net als mijn partner Koos, die natuurlijk ook in de Ridderzaal zat. De Algemene Politieke Beschouwingen zijn inmiddels in volle gang en zorgen ervoor dat we weer volledig in de harde werkelijkheid van vandaag verkeren. En dat is goed, want daarvoor zijn we hier in Den Haag!

PRINSJESDAG 2015

Is deze man,

die onlangs nog een strafschop nam,

uiteindelijk ook heeft gescoord,

ons aller koning?

In deze ridderlijke zaal

voegt hij bij deze daad het woord.

Hoewel de tekst al is gehoord,

het lek nimmer wordt opgespoord,

klinkt het hier plots als andere taal:

Leden der Staten-Generaal.

Ademloos heb ik opgelet,

maar mooier dan de troon, de rede,

was, dat het hele Binnenhof

speciaal voor mij was afgezet.

Ik betreed met marsmuziek

de koninklijke rode loper,

voel mij een vorst voor vijf seconden -

juist dat maakt deze dag uniek.

Jan Servaes, 15 september 2015