Weeklog: Het Europees Parlement slaat helemaal door - Hoofdinhoud

De Europese Unie wankelt van crisis naar crisis, maar het Europees Parlement blijft dromen van een federaal Europa. Tijdens het Nederlands voorzitterschap komt er een rapport van Verhofstadt waarin deze pleit voor omvorming van de Europese Commissie tot Europese regering en afschaffing van de Raad van ministers. Een soort senaat zou daarvoor in de plaats moeten komen. De boodschap van heel veel burgers in Europa luidt al jaren: mag het wat minder? Die boodschap wordt door federalisten hooguit als lastig gezien en alle mooie praat ten spijt, de Brusselse ‘bubble’ heeft gewoon maling aan wat gewone mensen vinden.

Op dit ogenblik circuleert er in het EP een werkdocument van een sociaal- en een christendemocratische Europarlementariër over het beter laten functioneren van de Europese Unie. Het is niets meer of minder dan een aaneenschakeling van ideeën voor een federaal Europa. Dit werkdocument dient mede ter voorbereiding van een alomvattend rapport van de liberaal Verhofstadt. Als deze drie grote fracties aan de ideeën van het werkdocument vasthouden, en de kans daarop is levensgroot, zal de Nederlandse regering tijdens het Voorzitterschap geconfronteerd worden met een EP dat niets minder dan een federaal Europa wil.

Tegen deze achtergrond is het des te schrijnender dat de Nederlandse regering het voorzitterschap vooral ziet als het zijn van een oliemannetje om zoveel mogelijk voorstellen van de Europese Commissie tot een goed einde te brengen. Zowel de VVD als de PvdA behoren in het EP tot het politiek establishment en dat is van oudsher federalistisch ingesteld. Ik denk dan ook dat de Nederlandse regering liever duikt dan de confrontatie met het EP aan te gaan.

Morgen vindt in de Tweede Kamer het debat plaats over de Staat van de (Europese) Unie. Nederlandse Europarlementariërs mogen er ook aan deelnemen. Ik zal de regering voorhouden dat de huidige crisis in de EU vooral voortkomt uit de eindeloze reeks leugens of halve waarheden over de werkelijke bedoelingen van Brussel. Het voordeel van Verhofstadt is dat hij tenminste duidelijk is. Maar daar hoort dan wel een duidelijke tegenreactie vanuit het torentje op te komen: meneer Verhofstadt, u kunt het bos in. Ik hoor het onze minister-president nog niet zeggen tegen zijn liberale geestverwant. Hij houdt immers niet van visie.